ดาวน์โหลดแอป
55.23% 悠闲小地主 / Chapter 232: 第二百三十六章顽强的野猪

บท 232: 第二百三十六章顽强的野猪

  车子一下子停了下来,家豪和王涛连忙看着车上的孩子有没有受伤的,这要是出了什么事情该怎么办啊?

  车上的孩子们吓的够呛,都不停的大叫,大点的孩子还可以,但是小的孩子就不行了,小点的孩子都被吓哭了。

  彪子把车子停下来,连忙的打开车门,家豪和王涛先下车,他们把小点的孩子一个个的抱了下来,孩子们看着车子停下来了也就没什么事了。有的小点的孩子还在哭,家豪看着孩子们说道:“没事了,我们下来了。”

  孩子们看见家豪,紧紧的搂着家豪说道:“家豪叔叔,我们是不是要死了啊?”

  家豪拍着孩子们的后背说道:“不会的吗,放心好了,我们没事的,你们身上哪里不舒服啊?”

  孩子们看见家豪像见到救命稻草一样的,都摇着头说道:“哪里都不疼。”

  家豪听到孩子们说不疼心里放心多了,要是有什么事情该怎么办啊?

  家豪把孩子们安抚好这才想起来姚婉娟,姚婉娟早都下车了,家豪连忙走到姚婉娟的身边,扶着姚婉娟说道:“快点过来,我看看,你哪里不舒服啊?”

  姚婉娟一把搂着家豪说道:“我的头好疼,其他的没有什么不舒服的。”

  家豪姚婉娟扶起来,看着姚婉娟的头说道:“不要紧的,紧紧红了一点点,我帮你吹吹就好了。”

  姚婉娟又不是小孩子,还用的找吹吗?吹和不吹其实都是一样的,但是情侣间就不一样了,吹和不吹有很大的关系。

  姚婉娟拿出手里,她的是智能机,大屏幕的,一照整个脸都可以看的很清楚,就像镜子一样,她看不到了自己的额头红了一大片,一定是刚才急刹车的时候头撞到前面的位置上了。

  家豪轻轻的摸了摸,嘴巴敷在姚婉娟的耳边说道:“我回家帮你用药水查查,很快就会好的。”

  孩子们毕竟都没有什么事情,很快的就要都又说又笑了。

  彪子看着大家说道:“实在是不好意思,我明明看到前面身边都没有的,不知道怎么就有一头小野猪跑了出来了。”

  彪子说道野猪,他连忙眼睛一蹬,笑着说道:“你们大家都没有事就好了,我想起来,我刚才撞到那只野猪一定是死了,我现在去看看啊,要是死的话我们就拉回去吃。”

  都这样时候彪子还想到吃,真不亏是一个大吃货。

  王涛也反应过来,刚才彪子撞到的真是一头野猪啊,这正反死了也是死了,这要是不拉回去吃的话那太浪费了,也枉费大家虚惊一场了。

  彪子和王涛连忙跑到山坡下面的地上去找野猪。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C232
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ