ดาวน์โหลดแอป
57.7% 龙零 / Chapter 1392: 第一千四百二十一章 妖之脸

บท 1392: 第一千四百二十一章 妖之脸

“你知道我说的不是这些。”蕾可眼中倒映着火光,忍不禁打了个喷嚏,又牵动了身上的伤势。

  宾克斯道:“你这个样子最好还是少说点话吧。”他伸手探了一下蕾可的额头:“你在发烧,很可能是感冒或者伤口感染了。我去给你买点退烧的药。”

  “你别走!”蕾可一把抓住了他的手。

  宾克斯低头看了一眼,见她慢慢把手松开:“你害怕?”

  “刚从那里逃出来,我不能不害怕。”蕾可说。

  宾克斯说:“你既然害怕,却还是做了那些事。”

  蕾可没说话。

  宾克斯道:“你答应过,会告诉我所有的事情。”

  蕾可脸上红扑扑的,头一晕,倒在了宾克斯怀中。

  “装昏迷不是借机逃避话题的好方法。”宾克斯无声的笑了一笑:“我去买药,很快就回来。”

  买药回来时,人已经不见了,宾克斯四下找了一圈,暗骂了一声追出了教堂。

  这时教堂的神像后探出了一个人影,蕾可悄悄从神像跳了出来,跑到教堂门前四下看了一看,得意的笑了:“男人真是个傻子,这么容易上当。”

  哪知她话刚说完,一个熟悉的声音就从她头顶上方传来:“要是男人都是傻瓜,你就不会被科波钦关在秘室里了。”

  蕾可抬头一瞧,只见宾克斯正坐在教堂外壁凸起的沿角上,带着几份戏谑的笑看着她。

  “你!”

  宾克斯微微笑道:“想逃也用点聪明的方法,这种小儿科的手段是骗不了人的。”

  蕾可只好又老老实实走进了教堂中。

  “我这也是为了你好。”教堂里,宾克斯说道:“现在全城一定都在找我们,你冒然出去,还带着伤,只会被他们抓到。”

  “你想怎么样?”

  宾克斯道:“你不想说,我是不会勉强你的。”

  “你不想知道科波钦的秘密?”

  “想。”宾克斯道:“但我自己能弄清楚。”

  蕾可道:“你好像很自信。”

  “不是好像,是本来就很自信。”

  蕾可的瞳孔缩了起来,围着宾克斯缓缓转了一圈:“你不是宾克斯,宾克斯没有这样的自信,他看见科波钦就像野狗看见了老虎。”

  宾克斯淡淡笑道:“也许他本来就很会装呢,只是你一直没看出来。”

  “不可能。”蕾可很肯定的说道:“有些东西可以掩饰,有些东西却是掩饰不了的。科波钦也常说一个人的气质是掩盖不了的,高贵的人哪怕穿着最普通的衣服也比一个暴发富来得更优雅,更光彩夺目。”

  宾克斯:“科波钦的确很会看人,可是他却并没有看穿我。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1392
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ