ดาวน์โหลดแอป
5.58% 武炼巅峰 / Chapter 317: 第三百一十八章 老子不爽,别人也别想爽了

บท 317: 第三百一十八章 老子不爽,别人也别想爽了

  事到如今,杨开也看明白了。那个乐煜恐怕对碧洛有些意思,所以见自己与碧洛在一起心生不岔,而碧洛定然也清楚其中的枝节,才会带自己到这里来,指望乐煜教训自己一顿。

  但不知道为什么,她又后悔了。

  这般想着,淡淡地瞥了碧洛一眼。

  感受到他眼中的冷淡之意,碧洛心中一突。

  “这位公子既然要买丹药,那便请吧,咱们乐天药坊可是飘香城最大的一间药坊,定不会让你失望就是,嘿嘿!”那劲装青年皮笑肉不笑地对杨开说道。

  都到了这个地步,若是再走的话,也只会被人瞧不起,更何况,对方摆明了要请自己过去,想走也走不了。

  “回去跟你算账!”杨开冷哼一声,迈步朝乐天药坊内走去。

  碧洛一脸愁容,急步跟上,妖娆的脸蛋上满是懊恼。

  一行人进了乐天药坊,杨开脚步还没站稳,便感觉到一双凌厉而充满敌意的目光朝自己望来。

  顺着这道目光回望,杨开神色一凛。

  他还从未见过这么魁梧的男人,身如铁塔,比一般人足足要高出两个脑袋,而且那身上肌肉迭起,每一块血肉都充满了爆炸性的力量,生得膀大腰圆,熊腰虎背,好似一尊天神站在那里。

  他细小而狭长的双眼紧眯着,只露出一条缝隙,绽放寒光,嘴角噙着森冷的笑容。

  劲敌,虽未跟他交手,但杨开依然能从这壮汉身上感受到一点淡淡的压力。这个乐煜的战斗力,估计不比秋忆梦差,可能还有些超出。

  “乐煜你想干什么。”碧洛一进来便先声夺人,板着脸道:“他是大人的贵客,你不要太放肆了。”

  “大人的贵客?”乐煜神色微微一怔,旋即冷笑一声,眼神如冰窖般寒冷,“就凭他?他算什么东西,怎会是大人的贵客?”

  他显然是以为碧洛在吓唬自己,并未当真。

  “我说真的。”碧洛焦急地说道,“他若是有个三长两短,你也得完蛋,大人发怒可不是闹着玩的,就算是乐家也保不住你。”

  “少来!”乐煜一脸的不耐烦,碧洛这么袒护杨开越发让他心中不爽,狞笑一声道:“就算是大人的贵客又如何?不让他死不就行了。再说了,他这细胳膊细腿的,老子还不稀罕出手,免得别人说我以大欺小。”

  碧洛闻言不禁松了一口气:“你还算有点自知之明!”

  只要乐煜不出手,就不至于闹出人命。

  两人说话时,杨开只是在一旁看着,此刻不禁扬了扬眉头,淡淡道:“你们有什么恩怨自己解决,我说了,我只是来买丹药的。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C317
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ