ดาวน์โหลดแอป
59.77% 随身带着如意扇 / Chapter 261: 第二百八十章 卖樱桃

บท 261: 第二百八十章 卖樱桃

  “宝宝,你那大叔是哪里人啊!”

  澹台延福眯着眼睛用可以温柔死人的诡异声音向宝宝问道。

  宝宝看得有点怕怕,忍不住把小屁股往麻雀身边挪了挪,想了下后,才说道:“他家在海南,有好多好多吃的。”她才不会告诉他们大叔是哪里人呢?要是他们去他哪里把好吃的都吃光,她不是没得吃了。她才没那么傻呢?宝宝得意的想着。

  “哦,那他那里还有没有这种酒?”澹台延福指着大可乐瓶里的竹芽酒问道。

  “应该有吧!”宝宝含糊说道。

  “那你让他再送一点过来,我们出钱买。”

  “还有大米。”旁边老人提醒道。

  “对,最好弄点谷子,我们自己种看看。”

  老人们如今退休在家,闲来没事养花种菜,有的更在自家后院开垦出一块水田来种水稻,自得其乐,倒也自在。

  宝宝听了,不满的嘟着小嘴,皱着小鼻子,心道:这么多要求,叫人怎么说嘛!

  “宝宝,你有没有你大叔的电话,现在就打过去说。”澹台延福对宝宝说道。有好东西得赶紧下手,这是他以前当兵总结下来的教训,要是晚出手,估计连汤都没得喝。

  宝宝只好拿起电话打了起来,旁边乌鸦又说道:“多要点大米,我爷爷要。”

  “你不会自己打。”宝宝恼怒的说道。心中不满的想着这个也要,那个也要,当她是零售员啊!

  “帮帮忙啦!”乌鸦拉着她的衣角求道。

  “哼。”宝宝瞪了她一眼,算是答应了,就打起电话来。

  宋文接到宝宝打开的电话,很是爽快的答应了。

  现在如意扇空间里的青稻一月一熟,再加上翻地、栽秧、收割,差不多两个月可以收一次。空间里有五亩青稻,每两个月就可以收几千斤,一堆稻谷把竹屋堵得满满的,若不是最近做酒用去了不少稻谷,估计连竹屋都放不下。只是这米卖多少好呢?肯定不能按市场上普通米的价格卖,起码要翻倍,反正他们也不是缺钱的人,不狠狠宰一刀可惜了。

  如今市面上最贵的要数泰国香米,香米最贵的十几块,便宜的五六块。他这个青稻米比那香米还好吃,价格肯定要高一点,但熟人也不好算太贵,就算八块好了。想了下,宋文就将青稻米的价格说了一下。那些老人毫不犹豫的答应了,说先来几百斤尝尝。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C261
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ