ดาวน์โหลดแอป
32.53% 惊世毒妃之轻狂大小姐 / Chapter 1910: 第1912章 1912 拍马屁是有目的的

บท 1910: 第1912章 1912 拍马屁是有目的的

  “没想到凌长老还会这样的针法,如只论攻击,比我们金丹宗的针法都要强出许多。”凌楚汐由衷的赞道。

  “凌宗主过奖了,各有所长罢了。我其实是想告诉你,所学太杂不是好事,但适当有一点杂学,对修炼也没什么坏处,不过你这样学太费精神,有人指点会好一些,我们隐世凌家的族长对阵法也有涉猎,你到时候可以向他请教。”凌古松想要谦虚一下,不过去掩不住脸上的得意之色。

  “那就多谢凌长老了,你也不要叫我凌宗主了,就叫我楚汐吧。”凌楚汐客气的说道。和凌古松接触得多了,她发现这老头其实也不是一无是处,拿得起放得下,该低头时就低头,而且并没有太多的花花肠子,耍点小阴谋吧,每次都搬起石头砸到自己的脚,傻乎乎的挺有爱的。

  “那好,我也不跟你客气了,以后就叫你楚汐吧。”凌古松是巴不得和凌楚汐关系越近越好,欣然说道。

  “凌老先生,你刚才的针法果然不同凡响,实在令人钦佩啊。”梁瑾怀这时插嘴说道,一副很感兴趣的样子。

  “梁少侠过奖了,你如果喜欢的话,我可以教你。”凌古松被梁瑾怀个小马屁夸得心花怒放,乐不可支的说道。

  “不用了,我不适合学这个,不过我想请您老帮个忙。”梁瑾怀说道。

  “梁少侠有事尽管说,只要老夫能做到必不推辞。”马屁的冷却时间还没到,凌古松表现得异常大方。

  “能帮我把这件长衫缝缝吗,这里掉线了。”梁瑾怀拿出一件洗得干干净净的长衫递了过去。闹了半天,拍马屁是目的的。

  “呃……”凌古松的笑容僵了脸上。

  难怪别人说吃人手软拿人手短,原来听了别人的好话还会耳朵软。

  “凌老先生,你不会说话不算数吧。”梁瑾怀看着凌古松说道。

  “好,我给你缝。”凌古松不好意思自食其言,接过了长衫,熟练的拿出针钱,穿好以后往头发上一抹,然后针走线飞,开始补了起来。

  别看他开始的时候不太情愿,可是一拿起针线,马上就进入了状态,那动作,真是要多熟练有多熟练,那神情,真是要多专注有多专注。

  没多久,一件长衫就补好了,竟然看不出一点缝补过的痕迹,这针线活,连凌楚汐都自叹不如。

  “好手艺,好手艺啊,我娘都没这么好的针线活。”梁瑾怀接过长衫赞不绝口。

  “过奖,过奖。”凌古松随遇而安的能力还是很强的,反正针线活干都干了,也不觉得有什么难为情,一张老脸都快笑开了花,估计夸赞他的实力都不会让他开心成这样。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1910
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ