ดาวน์โหลดแอป
35.27% 最后一个阴阳先生 / Chapter 284: 第两百八十七章 崂山的事

บท 284: 第两百八十七章 崂山的事

这家伙,感情让他当掌门,还是被逼的?

  我都不想骂他,而是想揍他了。

  “行了,别废话了,在这山上很好玩吗,下山,回红山区再说。”我说道。

  我们四处看了看,找到大概方向后,我们便一起往山下走去。

  都说上山容易下山难,不过也不尽然,我们在古墓中累得半死,现在下山走着感觉轻松无比。

  到山下,我们停车的地方后,看了一眼,还好,我们的车还在,而继达明之前开来跟踪我们的那辆车已经不见,显然他已经开着车跑掉。

  孙小鹏开着车,我们三人疲惫的回到了旅馆。

  我回到自己房间,把所有东西往地上一丢,洗了个澡,躺在床上,什么也不想,就睡了起来。

  第二天醒来的时候,我还恍恍惚惚的,昨天做了个噩梦,梦到我们被活埋在那座古墓里。

  醒过来的时候,我后背都全被汗水打湿,我摸了摸后背的冷汗,心里有些庆幸,特么的,昨天那趟还真是给我留下了一些心理阴影。

  我点燃一根香烟,抽了起来,心里也不断的感叹,昨天夜里迷迷糊糊的竟然进古墓晃悠了一圈,然后在那么危险的情况下,还安然无恙的回来。

  昨天晚上或许还没啥感触,但现在我躺在床上,回忆着昨天发生的事情,任然是心有余悸。

  忽然我手机响了起来,我拿起电话一看,是孙小鹏打过来的。

  “喂,小子,啥事啊?”

  “秀哥,我现在在机场呢,等会就回崂山了,你们自己回重庆,马上登机了,给你打个电话说一下。”孙小鹏在电话那头说。

  “我去,这么急?一起吃个早饭再走啊。”我说。

  “我把昨天的事情打电话告诉我爸了,我爸让我马上回崂山,说担心我在外面有危险。”孙小鹏道。

  我心里疑惑的问:“不对啊,按理说他们失败了,应该不会再对你下手了吧?”

  “不清楚,我老爹口气有些奇怪,好像我们崂山内部出了一些问题。”孙小鹏道:“应该是余文拓想要夺权了。”

  “夺权?”我皱眉起来。

  “恩。”孙小鹏说:“他孙子来暗杀我失败,他只能把所有东西摆在明面和我老爹斗。”

  “我说你们崂山事还真多,那个余文拓当了大长老,即便是他死了,他孙子也能衣食无忧的过一辈子吧,争个毛线啊。”我说。

  “错了。”孙小鹏道:“他们其实不是争的活着的东西,而是死后的。”

  “死后?”我问。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C284
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ