ดาวน์โหลดแอป
59.88% My Lycan Mate of Suicide Forest / Chapter 318: There is Hope

บท 318: There is Hope

The timeline will seem off in this chapter, but hang tight, because the explanation for this is coming soon. Time is going to get a little wonky on us.

*********

"I can feel her," Graeme said upon touching the mate mark on his neck.

It felt like his mate was scattered throughout his whole being like star dust—each particle singing to the rest and filling him with a rhythmic vibration. It was like he was an instrument that only she knew how to play, and she was doing it without even being here.

He ran his fingers over the spot again, marveling at how he had been marked by a female. The skin even felt different—smooth and scarred as a permanent reminder of who he belonged to. His stomach trilled at the thought, calling for her.

And then the profound desire to have her back filled him from his toes, and it didn't matter that he couldn't remember anything else about her at the moment—he knew from the core of his being that she belonged here with him—with all of them.


นี่คือสิ้นสุดของ ส่วนที่หนึ่ง และดาวน์โหลดแอป Webnovel เพื่อดำเนินการต่อ:

สแกน QR code เพื่อดาวน์โหลด Webnovel

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C318
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ