ดาวน์โหลดแอป
24.19% Our Last Summer / Chapter 15: Chapter 15

บท 15: Chapter 15

“Nine,” Alex repeats. He picks up Ryan’s dropped stone, and holds it out. “Nine.” His voice doesn’t change.

Ryan throws his stone, which sinks after seven, and they don’t speak of Lizzie again.

* * * *

They aren’t friends, not really. They are strange acquaintances with very little in common, pulled together out of boredom and isolation and geographic convenience, and Ryan can’t read Alex. He doesn’t know what Alex thinks of anything, never mind him, and he isn’t altogether certain if Alex could be classified as wholly sane or not.

They aren’t friends. They are barely more than strangers.

So it doesn’t occur to Ryan to say goodbye until he finds himself on the train and realises that not only did he not say goodbye, he didn’t even tell Alex that he was going.

But it won’t matter—Alex is hardly an overemotional sort of person. Ryan will be lucky if Alex even notices that he’s gone; half the time, Alex barely notices when Ryan is there.


นี่คือสิ้นสุดของ ส่วนที่หนึ่ง และดาวน์โหลดแอป Webnovel เพื่อดำเนินการต่อ:

สแกน QR code เพื่อดาวน์โหลด Webnovel

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C15
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ