ดาวน์โหลดแอป
80.14% 镇妖博物馆 / Chapter 1005: 第一千零三章 千载真修

บท 1005: 第一千零三章 千载真修

纯粹的温暖流光,如同梦幻一般的星辰光雨,代表着的是【真实】某些法则的逆向流转,众生逐渐复苏,而卫渊却不敢置信地看着前方出现的少年道人,下意识往前几步,却又止住,似乎堂堂玉虚元始天尊,竟然在这时候感觉到了些许的畏惧。

  畏惧着什么?

  畏惧着眼前的一幕其实不过只是虚幻,只是幻梦一般的泡影?

  还是说畏惧自己只是往前,眼前所见到的一切就会散去无形?

  那少年道人安静看着卫渊,看着他背后以彻底摧毁真实部分神话概念唤来的千万人的复苏,嘴角噙着温和的笑意,道:“做得不错啊,渊。”

  卫渊低语:“老师……”

  他看到了眼前少年道人袖袍翻卷,看到他的身躯在光尘流转的时候,时而清晰时而模糊。

  彻底展开的【真实】神话概念形成的领域。

  相当于一个短暂实现的真实世界。

  眼前的少年道人,只是如此的产物,是因为卫渊将这一道神话概念彻底扭曲破碎,因而误打误撞地让他现形而出,这也就意味着,当这些真实神话概念的法则耗尽的时候,眼前的少年也将随之离开。

  少年张角手持九节杖,一步步往前走去,身形飘摇如同雾气,卫渊心中有无数的话想要说出来,但是一时间竟然不知道该说些什么,只是听到那少年道人稍微有些懊恼恼怒道:“不过,你刚刚那一剑,可是丝毫都不曾留情。”

  “到现在都还在有些疼。”

  少年道人看着自己的弟子。

  他和卫渊并肩而立,在这个时候,无可匹敌的元始天尊仿佛又变成了当年那个孱弱的孩子。

  卫渊道:“老师,你……不能留下来吗?”

  少年道人摇了摇头,洒脱道:“此身不过是一介幻梦,渊啊,难道你还看不清吗?”

  他指了指天穹,微笑道:“当然,道门的职责我也会尽到。”

  “我最后的力量,会陪着你一起。”

  “苍天已死,黄天当立。”

  “老师也要去找自己的‘道路’了,至于这个时代如何,我也已经从那位神灵的权能释放之时,有所感应,可惜啊可惜,若是能够生在这个时代的话,那么我去开一家医馆,收几个徒弟,然后再从这些徒弟里面,筛选出一两个继承道统,治病救人的事情就可以完成了。”

  少年道人带着一丝向往,感慨道:

  “欸你说,老师我去那什么大学里面做个小小的讲师,应该也是可以的吧?”

  “嘿嘿,其实每天够吃够喝,能多教导几个弟子就可以了。”

  少年道人絮絮叨叨。

  “来坐下来慢慢聊一会儿。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1005
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ