ดาวน์โหลดแอป
6.77% 镇妖博物馆 / Chapter 85: 第八十三章 赴青丘(感谢生若繁星的万赏)

บท 85: 第八十三章 赴青丘(感谢生若繁星的万赏)

凶悍的沙场煞气真实不虚,扑面而来。

  老道士几乎是触电般地松开了卫渊的右手。

  眼前视线微微泛黑,这是被兵家的煞气冲击到三魂七魄的结果,好一会儿他才缓过劲来,惊疑不定地看着卫渊,后者有些疲惫似的,靠坐在沙发上,膝盖上是那只五百年道行的黑猫类,懒洋洋地打着哈欠。

  被摩挲地光滑的藤椅,冒着热气的茶,年轻慵懒的掌柜。

  阳光,桌上的花束,一只黑猫。

  看上去和这一间古老泛黄的博物馆很相配。

  但是……

  老人看着眼前的馆主,眼底有异样之色。

  卫渊从老道人的反应上隐隐猜测出了什么。

  恐怕是被残留的煞气所冲击。

  他右手轻轻按在黑猫的头顶,看向老道人,自然笑道:

  “这几日熬夜打了打些游戏,都是以古代战场为主题的那一类,玩得多了,难免有些沉迷进去,搞得现在都有些头痛,就连梦里都在打游戏,觉得自己是什么什么大将军之类的。”

  “大概就像是老先生刚刚说的那句话,日有所思夜有所梦吧。”

  张瑜煞有介事地点头道:“我懂我懂,谁都有过中二期嘛。”

  张浩和沈寄风忍不住按住自己小师叔肩膀,让他快别说了。

  老道士看着这年轻的博物馆馆主,慢慢点了点头,道:“确实是如此,老道知道了。”心里想着的却是之前自己说的另外一句话,夜间的梦的确有很多都归于日有所思,可还有一部分,却是过往经历,深埋心底,不肯休憩。

  一行人很快就起身告辞。

  但是也没有去对面的花店,找到那位前辈拜访告罪。

  张浩开车,一边看着前面的路况,一边随口问道:“师叔祖,咱们不去拜访告罪,没有问题吗?”

  老道士笑了笑,道:“无妨的,那位长辈应当也不在意此事。”

  “但是你们小师叔怕是从今往后再不能踏进这一条街了。”

  张瑜一脸的苦笑尴尬。

  沈寄风忍不住抿嘴笑了下,又想起了什么,好奇道:

  “对了对了,师叔祖,您刚刚真的看到卫馆主的梦了吗?他梦到了什么?”

  老道士声音顿了顿,想到那一闪而过的沙场,还有抱着类坐在沙发上的博物馆馆主,却也只是和蔼道:

  “只是个简单寻常的梦罢了。”

  沈寄风有些遗憾地哦了一声。

  老人没有再说什么,脑海中那一柄挥砸而下的枪却始终无法忘记,在黑车拐过一个弯的时候,路边走过两位年轻漂亮的女郎,其中一位穿着艳丽红色的长裙,老道忽然想起小时候曾经拜访天师府的一位客人。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C85
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ