ดาวน์โหลดแอป
56.09% 开局我人在明朝 / Chapter 460: 第四百五十九章 吴昊然被杀

บท 460: 第四百五十九章 吴昊然被杀

好不容易,才把方言解下来,脸红通通的穆婉儿,又是尴尬,那么多人都在看着,她还没有当众出过这种丑事,急忙带着自己的丫头,匆匆的离开了。

  周蕙芸一想起刚才那一幕,斜看了一眼带着七成醉的方言,对他的两个手下说:“不赶紧把他送回家,还嫌不够出丑。”竟然生气了。

  欧朔和韩朝佐赶紧一人挟持一臂膀,夹着醉醺醺的离开了。

  周蕙芸傻愣愣的,身后的李洁蓉也是一脸的莫名其妙。

  “他刚才叫穆婉儿什么呀?”周蕙芸疑惑的问道。

  “好像是雪儿。”李洁蓉知道周蕙芸才刚刚对乔默改观了一点。

  “不对呀,就算是喝醉酒,应该叫微儿,或者妮儿才对吧。”

  李洁蓉看着周蕙芸。

  周蕙芸气势汹汹的说道:“果然不是一个什么好东西,有多出一个雪儿来。”

  李洁蓉不敢说话。

  “竟然不顾大庭广众,就这样抱人家,还摸人家,竟然还是一个青楼女子。”

  李洁蓉赶紧解释说道:“一定是喝醉了,把她认成了某人。”

  “放屁,现在那些浪荡的家伙,就喜欢用这一招,我看他是趁机揩油。”

  李洁蓉还没有见过周蕙芸如此生气。

  “我看他的感情不是一般的丰富,而且很会抓机会。”

  方言醒来,只觉得嘴角有些疼痛,知道给人家打了。模模糊糊有一点印象,可是想起来,就觉得尴尬。

  从房间里面出来。

  太阳早就已经半山腰了。

  程月走过来,也不说话,只用一双色迷迷的眼睛看着他,却不说话。

  让他觉得发毛,问道:“干嘛呢,没有见过帅哥吗?”

  程月听了一声冷笑,说道:“我发现你越来越没有底线了,而且胆子越来越大,见到漂亮的姑娘,不管人家什么身份,而且特喜欢春风楼那些。”

  昨天晚上他是两个手下送回来的,回来的时候是醉醺醺的,而且那脸像是猪头一样,明显挨过揍,当时她就逮住那两个手下,问清楚到底发生了什么事情。

  方言摸了摸还有些发麻的脸,满脑子都是林雪。

  “你最近到底怎么了,非得把自己搞得臭名昭著吗?”

  方言向厨房走去,心里喃喃的想着,该死的赖头,这笔帐,他一定会算清楚的。

  程月跟了进来,问道:“你认识穆婉儿吗?”

  方言从锅里要了两个番薯,一边啃着,一边说道:“不认识。”

  “不认识,那你抱人家干什么。”

  方言回答道:“长得漂亮,当然要抱一抱,自己不抱,把那么好的机会留给别人吗?要不然抱你吗?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C460
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ