ดาวน์โหลดแอป
57.04% 穿书后我成了病娇帝的权臣 / Chapter 164: 166章找茬

บท 164: 166章找茬

游涟几天之前还在病着被照顾着,但是今天气色不错,肌肤白润,脸蛋清丽,脸上一副来找茬的模样。

  宋星:……

  她脸上也没有显露什么,微微作楫,准备起来。

  游涟任性的声音在上边传来,说:“我让你起来了吗?”

  宋星站在自家门槛内,被这么刁难,微微假笑的勾起了唇,没有办法,能怎样,不过是人君你臣,退让为上。

  她躬好了腰。

  游涟站在门外,眼中带笑,只觉得感觉好极了,翟延喜欢她?翟延凭什么喜欢?她不喜欢自己?

  真是回家一想,越想越气,这还不打紧,她还成功的想起了自己曾经被宋星下了泻药,把自己忽悠的团团转。

  最关键的是,这个仇她还没有报,之前忘记了,但是最近又想起来了。

  她可不是什么任人欺负的好孩子,欺负了她的,全部都要给她还回来,特别是对方还用心险恶。

  这么一想,她嘴角的笑意更深。

  颅内受损是轻微受损,这几天翟延也不怎么去看她了,她能自由活动了,这一趟外出,简直就是方便的很。

  她说:“宋丞相这么久没有见我,只是作楫怎么成,不知道的还以为宋丞相是怎样的瞧不起我,不如就先行个大礼吧。”

  宋星:……

  她也不是不能反抗,就是反抗了,属于她的立场不对,本来在这个社会,根本就没有公平可言,对方比你高,就是要跪拜。

  她的脑袋有些热,想了想,跪了。

  这一跪,游涟就没有让她起来,直接跪了半个时辰。

  宋星也不想到时候因为不敬,而找来翟延说理,无论翟延站在哪一边,她都不太高兴。

  也不太乐意见到翟延。

  人上我下,没有什么好逞能的,也没有说什么,屈辱的跪了。

  跪了半个时辰之后,游涟用一种看戏子的轻蔑语气说:“在原地看着有些累,也无趣,我行个好,就让你起来吧。”

  宋星一个职业假笑,从地上站了起来,完了,还礼貌的说了一声:“谢昭妃娘娘。”

  游涟眼神冷漠,定在宋星身上说:“进屋坐坐吧,我累了。”

  宋星揉了揉自己的腿,神色冷淡,说:“请。”

  游涟进了屋,松月奉茶。

  游涟扬扬下巴,她的丫鬟竟拿了一个食盒,放在宋星的面前。

  宋星没想到这人做客,居然自带食盒,有点意思。

  丫鬟把食盒打开,端了里面的一个小碗出来,是一个茶模样的东西,水清,呈褐色。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C164
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ