ดาวน์โหลดแอป
88.2% 猎户家有美娇娘 / Chapter 187: 第一八七回 感慨(一更)

บท 187: 第一八七回 感慨(一更)

一路上,但凡是麦田,都满是人影,或是埋头割麦子,或是将割好的麦子一捆捆放好,熊青山一路走来,所见到的无非都是同样的场景。

  他来过林家的田里。

  与林绣成亲后虽来的少了,但两人定亲后一直到成亲前的这段时间,他都是在林家吃饭的,他虽自带了口粮,但也没有什么不做,到时间了便来吃饭的道理,因此,他忙完自家田里的活儿,便都是来帮着林宏远做活儿,那段时间,让他将林家的几块田转了个遍。

  也因此,方才秦惠英一说哪块田,都不用她再说一说怎么找,熊青山便出了门。

  他顺顺利利地找到林宏远,见林宏远正专心地割着麦子,他也没出声,只走到旁边还没割到的麦子处,将身上的外衫脱了,往田埂上随意一扔,便提着镰刀弯腰割起麦子来。

  天刚蒙蒙亮时,林宏远便起床了,他迅速地洗了脸,便拿上镰刀与装水的罐子、毛巾一同出了门。

  秦惠英房里还没动静,但林宏远也没特意出声,她这几日开始孕吐,夜里也不好受,因此白日里时常没精打采的,家里也没人照顾她,故此,能不打扰秦惠英,林宏远尽量不劳烦她。反正秦惠英也知道这几日他都在忙着割麦子,家里看不见他,也不会着急。

  前几日,秦惠英都会做好早饭给他送来,因此,他到田里将装水的罐子放到田埂上,便开始干起活儿来。

  人一旦忙起来,时间便仿佛过得飞快,他又一次将手里满满一大把的麦子丢到地上,一边拿搭在脖颈间的毛巾擦着汗,另一只手则是握成拳,捶了捶因为时常弯着而酸痛的腰。

  他擦完汗,正准备继续,余光却忽然间不远处多出个弯着腰的人影来,陡然间吓了林宏远一跳。

  他定定神,去看那人究竟是谁——放着自家的麦子不割,居然到他家田里来割,且还是当着他这个主人的面儿,究竟是谁这么大胆?

  只是林宏远越看,越觉得那身影眼熟,他想了想,不确定地叫道:“青山?”

  听到有人叫自己,熊青山直起腰回头看去,见是林宏远,他应了一声。

  “你怎么过来了?”林宏远问道。

  “家里忙完了,便过来帮帮忙。”熊青山说着,才想起自己忘了什么——他是来给林宏远送饭的,按理说,他看到林宏远,便应该先叫了他吃饭才是,只是他也不知是怎么了,许是走了这一路,便往里手上还提着饭,他到了地头,竟直接下手割起了麦子来。


ความคิดของผู้สร้าง

谢谢给我投票票的亲亲们嗷~

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C187
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ