ดาวน์โหลดแอป
60.37% 猎户家有美娇娘 / Chapter 128: 第一二八回 人不可貌相(一更)

บท 128: 第一二八回 人不可貌相(一更)

做完今日第一单生意,熊青山便又继续往前走,直到走出这条街,他又卖出去三斤下水,一斤卤肉,比上次卖的多出许多去。

  他挑着担子又拐去上次去的那条街,纵使他这次准备的也比上次多,可仍走了半条街,便都卖了个干净。哪怕他有说要留一些送人,却仍是没能扛得住一个身材圆润的掌柜。

  他原本是想着,剩下些带去王家的,可如今没了,他只好另买些酒菜。

  怕中午王庆不回家去,熊青山还特意提着酒菜拐去县衙,托了个门口当值的衙役叫了王庆出来。

  “老大,你今日怎么来了?”

  “来卖卤味,顺道与你说说别的事儿。你晌午回家去,到时我再同你说。”怕耽误他的事儿,熊青山只简单说了两句,便让他回去忙去,他则是提着酒菜回王家。

  王庆起初还没想到熊青山说的事儿是什么事儿,等他转身回县衙,才迷迷瞪瞪地想起,该不会是给他说亲的事有了眉目吧?

  一想到这种可能,先前还觉得独身一人也挺好的王庆,瞬间便期待起来,他甚至觉得,到下衙的这段时间变得无比漫长,无论他怎么盼,都始终听不到下衙的钟声。

  王庆如此反常,与他一同当值的衙役不禁好奇地问道:“头儿,你今日怎地了?”

  王庆等得不耐烦,闻言也没什么好气儿,“我有事儿等下衙呢。”

  那衙役心领神会地“哦”了一声,他拍拍王庆的肩膀,道:“就快下衙了,头儿,莫急。”

  又等啊等,王庆只觉得等了小半天,才总算是听见了下衙的钟声,他拔腿就跑。

  ……

  王庆跑回家时,熊青山正在院子里喂他家的牛,厨房里冒着袅袅热气。见王庆回来,熊青山也没说什么,只让他先去洗手,他喂完牛,也去洗了手,这才坐到了桌边。

  他买的酒菜在他回来时,便都在桌子上摆开了,这会儿王庆也将锅里的馒头拿了出来,熊青山坐下,便拿起筷子夹了粒花生米。

  “老大,你要同我说什么事儿啊?”王庆殷切地给熊青山倒着酒,问道。

  熊青山睨了他一眼,“就是你想的那事儿。”

  王庆:“!!!”

  “嫂子帮我问过了?”他小心翼翼地问。

  熊青山点点头,端起酒杯喝了口,“我们去问过了,你嫂子大舅家的表妹如今十四,还未定亲。她家里人都觉得你不错,只是想让你去看看。”

  “我懂我懂,不就是相看相看,等我过两日休沐就去!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C128
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ