ดาวน์โหลดแอป
40.37% 师父他总是不对劲 / Chapter 130: 第一百三十一章

บท 130: 第一百三十一章

褚小桃突然就想到一点,扭头问与她并肩而站的男子。

  “师父,仙界的天一直都是这样,没有晚上吗?”

  “嗯,”褚尘之已经习惯了自家徒儿的答非所问与清奇思路,指尖掐算一番后,便顺着她的话解释道:“卯日星君座下的夜游神最近休沐了,不在九重天,你若觉得不习惯,晚上为师替你设下结界,在浮白三月居内抬头所望,还跟下界时辰一样。”

  “会不会太废灵力?”

  “无妨,仙界灵力充裕,小小一个昼夜交替的结界而已,你若欢喜,便是将结界扩大到整个天界也可以。”

  典型的'惯'犯。

  但听到此言的褚小桃确却是赶忙摇了摇头。

  “这倒不必,那样多影响别人。”

  “他们不敢说的,而且习惯就好。”抬手间,替褚小桃捻去发梢一根不知何时沾上的碎花。

  这句不敢跟习惯就很有灵魂,褚小桃反倒有些觉得不好,再次摇了摇头,拒绝了她家师父的好意。

  “徒儿也只是不习惯而已,过段时间就好了,结界就设在浮白三月居吧,师父可以教我怎么弄,这样我就可以自己动手来...”

  话音未落,便见视线中的人眉头忽然轻皱起来,像是有些忧郁不解,又或是不满?

  下一刻,便双手撑在她的臂弯处,将她抱着坐在他的一边胳膊上,这下需要微微仰头的便换做他了。

  紧抿的唇角,语调十分幽怨。

  “桃儿是觉得师父无用吗?”

  “自然不是。”哪跟哪啊!

  “既然如此,为何还要自己动手设结界?”眼神死盯着她,像是不说出个所以然来后果就非常严重。

  而后果,褚小桃下意识想到了在迷花谷秘境中,因为自己偶尔偷懒,被逮到后气喘吁吁的修炼,顿时浑身紧绷起来。

  像是炸了毛的小奶猫,还颇有一些警惕。

  “徒儿只是想多学点东西,师父真的千万不要多想。”

  “到了仙界,桃儿自然不用再修炼的那么紧迫,凡事尽可多依赖一下为师。”

  紧凑的'课业'突然得到了放松,褚小桃还有些不敢置信,然后小蛮腰上的肉肉便被轻轻地捏了一下。

  瞬间回神,琢磨了下,认真地问了句:“这样做的话,师父就会开心吗?”

  “自然。”

  “那就麻烦师父弄一下结界了。”调皮地吐了吐舌头,低下头在他眉心的神印上落下一个轻吻,看着那银色的好似方天画戟般的神印闪烁一二,从而染上些许不该有的粉意,笑的跟只偷了腥的猫儿一样。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C130
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ