ดาวน์โหลดแอป
82.91% 欢迎回档世界游戏 / Chapter 1199: 一千一百九十五章·“你是个好人(中)。”

บท 1199: 一千一百九十五章·“你是个好人(中)。”

“叔叔,这个字念什么?”吕树念着课本上的拼音。

  “这个字念‘苏’。”男人刚下班回来,挂好警服,过来指导他。

  “原来简体字是这样写的……”吕树默默记下。

  “来,小树,吃晚饭了。”半个小时后,客厅传来饭菜的香气。

  学习了一天的吕树立刻跑过去,帮男人端碗。

  男人救济了太多人,没空管理自己的婚姻大事,一直都是一个人。现在有了吕树,家里终于有了烟火气。

  “我住了好几个月了。叔叔,我什么时候去找工作?”吕树不好意思白吃白喝。

  男人却说:“你还没成年,先读书吧。”

  “哦。”吕树闷闷应声。他最近老是觉得头疼,好像有什么东西堵着。但问了男人,男人只说没什么。

  “对了,小树,我给你买了梅花糕,放你桌上了。回头你跟我去一趟商场,马上夏天了,给你买几件衬衫。”男人笑着说。

  “不买也行的……”吕树低低说,他已经欠了太多了。

  “十几岁的小伙子总不能穿我的衣服吧,没事。”男人摆摆手。

  吕树忽然想起了什么:“叔叔,你知道我的头发为什么变白了吗?”

  男人的眼神黯淡了一会,很快摇摇头:“你看动画片里的那些人,不也会变个发色吗?很正常的,别担心。”

  吕树点了点头。最近电视台在放巴拉拉小魔仙,他不会用电视机,就一直跟着看。里面的主角确实会变发色,那么他的白发应该也没关系。

  吕树一直住了下去。

  原本十指不沾阳春水的翩翩公子,逐渐学会了扫地、拖地、洗碗……唯有做饭例外,男人让他尝试了一两次后,就拒绝他进厨房。

  他逐渐学会用“黑盒子”,理解什么是“二维码”,什么是“网络用语”。他尝到了城市里独特的味道,炸串、烤玉米、臭豆腐……

  男人教他识字,他教男人茶艺与古文。偶尔,两个人坐在一起打游戏,都是简单的老年益智游戏,但都会玩得大笑出声。

  ——他已经得到了安宁与幸福。

  他会吃一些药,但不知为什么,他的身体还是越来越差……

  吕树十八岁的这一年,二人一起吃年夜饭。他们之间的关系早已不再陌生,甚至像是父子,偶尔吕树做错事,男人还会教育几句。

  “叔叔,你到底为什么救人啊?”吕树问出了困惑已久的问题。他总是看到男人不断去帮各种人,明明男人自己都没什么钱。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1199
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ