ดาวน์โหลดแอป
42.35% 欢迎回档世界游戏 / Chapter 615: 六百一十二章·“我不能连累大哥……”

บท 615: 六百一十二章·“我不能连累大哥……”

“咔哒。”

  电视的画面中,房门合起,像一声沉重的墓碑落下,隔绝了绝望的白发青年的视线。

  莫言坐在直播屏幕前,怔怔地盯着这一幕——他知道,这或许是他见他二哥的最后一面了。

  隔着一个屏幕,一整个世界。

  莫言亲耳听到了残酷的事实,和他一起长大,一起练剑的二哥……真的成为了特殊身份者,再也回不来。

  他还记得在小时候,二哥会经常给他带有趣的城里小玩意儿。

  泡泡手枪,溜溜球,棉花糖,旋转魔方……

  【莫言,这些都是你的,拿去玩吧,二哥不跟你抢。】

  【没事,玩吧玩吧,这些就是二哥专门带回来的,你是我三弟嘛。】

  【你是家里最小的,二哥我会让着你的。】

  ……

  【二哥会一直让着你的。】

  ……

  “为什么……”莫言轻声呢喃。

  他的身边,洁白的病床上,精神受创的大哥莫笑,呆滞地盯着电视屏幕,宛如一个僵硬的植物人,似乎对外界失去了反应。

  在看到屏幕里莫问的泪水时,已经很久没说话的莫笑,眼角突兀地现出一滴泪。

  疯了的莫笑依然没意识到外界发生了什么,只是,他明白,似乎发生了一件很悲伤的事,让他僵硬的双眼不自觉地落下泪来。

  “……哥哥的精神疾病还没好,二哥回不来,我身边没人了,我该怎么办……”

  莫言伏下身,卧在病床上,隐约的湿意泛滥,他在压制他的哭声。

  他习惯用“二哥”来指代莫问,用“哥哥”来指代莫笑。

  至于“大哥”,那代表着白沙天堂里的那个大哥,是莫言对苏明安的专属称呼。

  床头柜上,放着一张三兄弟的合照。个头高大的哥哥莫笑乐呵呵的,略矮一头的二哥莫问对着镜头比“耶”,作为三弟的莫言抱着剑傻傻地站在一边,他们身后是绿意萦绕的太华山。

  但现在,没有人能这样开怀大笑,也没有人能再聚在一起,拍这样一张合照。

  不仅是故乡远去,人也不再来。

  有的人已经走了。

  他们之间的距离太遥远。

  “如果我能再强大一点,如果我也成了特殊身份者,我是不是……能把二哥带回来?”

  “不,不可以这样想,还有哥哥莫笑,我要照顾莫笑……”

  “可是,可是……”

  寂静的病房里,只有青年低低的哭声。

  “我,没有办法了……”

  “大哥……”

  “……”

  “……我不能连累大哥……”

  ……

  ……


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C615
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ