ดาวน์โหลดแอป
62.15% 侵入人间 / Chapter 294: 第二百九十一章 晚安要说我爱你

บท 294: 第二百九十一章 晚安要说我爱你

“那……我们就不打打扰你,先走了。”

  徐向阳和林星洁在沙发上坐了一会儿,看着班长大人在他们面前跑来跑去,只见到她的背影从餐厅到楼梯,再从楼梯回到客厅,忙得团团转。

  在等待片刻后,两位客人彼此对视了一眼,想法很快得到统一。

  “这就要走了?”

  竺清月步履匆忙地站住,表情惊讶地看着他们。

  “这才刚来啊,不留下来吃饭吗?冰箱里有食材,我们可以一起做,就像我去你们家那时候……”

  “不用了。”

  徐向阳叹了口气,与身畔的长发姑娘一同起身,决定离开。

  “你还要照顾阿姨,我们就不打扰了。”

  班长大人眨眨眼,微笑着回答道。

  “马上就忙好了,别太在意啊。还有星洁,你不是一直想进我家吗?”

  “我坐不住。”林星洁说,“看一下就行了,我待不惯这地方。”

  “我们之间不用这么客气。”

  清月大小姐好像很希望他们俩能留下的样子,态度很热情。

  “那我就不客气地讲了,”徐向阳说,“我现在想起的是每年春节回老家被拉着去拜访各路压根不熟的亲戚,每个人都会很热情地想要把你拉住吃饭的场景……”

  班长大人抬起眼眸,嘴角上翘的弧度依旧,眸光却安定下来。

  “我没有亲戚。”

  “呃……”

  徐向阳的脑筋转动还算快,很快就找到了第二种形容方法。

  “那就是老师家访,你明白吧?那种看到班主任和家长交流沟通聊到自己时的尴尬……”

  “家访啊。”

  短发女孩不知为何笑了起来,她点点头说道。

  “好,我明白你们俩的意思了。”

  ……

  班长大人送他们俩走到门边上。

  在即将离开的时候,林星洁突然说:

  “我有话要对她讲。”

  徐向阳这才刚刚愕然地回过头去,然后人已经被推出来了。

  “砰。”

  他和她们俩之间被一扇木门隔开。

  房间再度变得幽暗。

  林星洁抬起线条纤细的小腿,将一只脚踩入用小拇指勾着的运动鞋里,同时眼角的余光却不由自主地瞥向身后的女孩。

  “是有话要对我说吗?”

  竺清月背着双手,微笑地看着她。

  长发女孩的视线移向了别处,一会儿后才轻声说道。

  “谢谢你。”

  “什么?”

  “说‘谢谢’可能有点奇怪,因为我有讲那是我预料中的动作,你只是在做无用功。”

  女生的睫毛轻颤。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C294
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ