ดาวน์โหลดแอป
53.69% 侵入人间 / Chapter 254: 第二百五十三章 同床共枕

บท 254: 第二百五十三章 同床共枕

近在咫尺的敲门声。

  坐在床边的女孩的双眸睁得大大的,怔怔地看着那扇卧室的门。

  尽管那声音不算响亮,只是急促的数下,但当它回荡在原本寂静狭窄如墓室的这个房间里的时候,却显得尤其清晰。

  是谁?

  是谁在外面?

  敲门声持续了很短的时间,之后门外又变得无声无息了,但小女孩的心脏却一下子提到了嗓子眼。

  这是一件很奇怪的事情。因为卧室外不可能有人,整栋房子里都没有别人,门是锁住的,她进来的时候就有检查过。

  爸爸早就离开了这个家、抛弃了她们,他叫来的照顾妈妈的人也走了一段时间。除此以外,平常根本不会有人上门拜访这个家……

  而且,如果是敲大门的声音倒还好说;敲卧室的门,岂不是说明对方已经入侵屋内,此时此刻与她和妈妈只有一门之隔?

  是谁?是小偷吗?

  可哪有小偷会彬彬有礼敲门的……

  这个突发事件,倒是让本来意识昏沉的小女孩变得清醒了点。她紧张兮兮地瞪着房门,开始考虑自己要不要报警。

  她僵硬地坐在床边,想跑走却连起身的力气都没有,想找个地方躲藏也不知道去哪里,她唯一能做的就只有努力蜷缩起身体。

  在呆呆地等了一会儿后,女孩发现门外的人没有动静,也没有破门而入闯进来的意思。

  一种奇怪的好奇心逐渐压倒了恐惧,女孩还是没有动,只是将目光落到了门缝下方……

  然后,她终于意识到了一件事——

  这家伙没有脚!

  不止如此,楼梯上是开着灯的,昏黄的光亮从另一头投射过来,她发现自己甚至看不到对方的影子……

  女孩整个人都颤抖起来。

  是幽灵?鬼魂?

  “妈妈……妈妈!”

  她浑身都起了一层鸡皮疙瘩,转过头来,下意识地就想向躺在床上的母亲——现如今唯一陪伴在自己身边的亲人求助。

  在儿时的回忆里,母亲的怀抱永远是最温暖的,就像是世界上最坚固的壁垒,躺在那里就有种被庇护的安心感。

  这份回忆对此时的竺清月来说不算遥远,以至于她有时候会忘记,过去的已经过去了,躺在床上的那个女人早就不再是当初那个温柔的母亲。

  当竺清月转过头去,看到的是从床边蔓延开来的黑影,正在无止境地扩张“领土”;而在纱帐下方,坐立起来的瘦削人影投在身后的墙壁上,像是吹气球般膨胀起来,她分明还看见人影背后的长长头发像触手般在空中胡乱挥舞……


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C254
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ