"Don't be afraid of Change because its leading to a new beginning...
***
Eiffel's PoV
It's been two weeks now since my Daddy died.
My Mom told me that I can still stay with Kuya Clyde after all, I find it hard to stay in our mansion where I had so many memories of my father.
Parang bumalik ang lahat sa dati. Well, hindi lahat sa tingin ko.
"Hubby" pangatlong tawag ko sa asawa ko na kanina pa nakatulala sa binabasa niya.
Sawakas ay tumingin na siya sa akin. "A-Ano yun?" Diskumpyadong tanong niya.
"Are you ok Hubby?" I asked and tilted my head.
"Ah? Oo naman, nagrereview lang ako" nakangiting sagot niya.
"Your book is upside down Hubby" pagbibigay alam ko at agad niyang tiningnan ito. Pabulong na nagmura.
"Yeah, thanks"
Umupo ako sa tabi niya. I can't help but notice na lagi siyang wala sa sarili nitong mga nakaraang araw. He always makes small mistakes that usually ends up hilariously.
Like imbes na asukal ay asin ang nailagay niya sa kape niya.
Meron din na papasok na sana siya sa school ay nakapajama parin siya sa ibaba.
Sabi din ni kuya Willam ay maling classroom daw ang pinasukan niya kahapon. Buong araw daw na sa klase ng Education Department siya nagaral at napagkamalan pang transfer student.
"Hubby..."
"I'm fine Eiffel" ulit niya.
I nodded awkwardly, he's not fine at all.
Pumunta nalang ako sa kusina para magluto. After we came back in this house ay nagsimula na siyang magkaganito. I want to help him in very possible way I can but he wouldn't let me.
Sumunod siya sa kusina at uminom ng tubig "Eiffel, aalis muna ako"
"San ka pupunta hubby?" I asked and tilted my head.
"U-uh, sa book store lang" sagot niya.
"Sige. Magiingat ka. May gusto ka bang kainin mamaya? I'll cook you anything you want" medyo namumulang ani ko.
Natigilan siya at sawakas at ngumiti na rin.
"Curry, I want to eat curry made by you" he requested with his eye full of sadness.
Bakit ganoon siya tumingin?
"Sige. I'll see you later" paalam niya at hinalikan ako sa noo.
I just nodded and waved at him.
There is something wrong with Kuya Clyde...
""""
Kanina pa ako palakad lakad sa sala as I wait for Kuya's return. More than 9 hours nang hindi bumabalik si Kuya Clyde and I'm starting to get worried already. Hindi rin siya nagrereply sa mga texts ko.
Bumukas ang pinto at pumasok si Kuya Clyde na tila malalim ang iniisip. Mabilis na tumakbo ako at niyakap siya.
Gulat na hinawakan niya ang balikat ko.
"Eiffel?" He called me in confusion.
"Bakit hindi ka nagrereply sa mga texts ko? You had me worried Hubby" naiiyak na sermon ko.
Umuklo siya para maging magkapantay kami. He patted my head na parang pinapatahan ako. "I'm sorry, hindi ko gustong magalala ka"
I nodded "I know..."
He smiled and wiped my tears.
"Pasensya, madami lang talaga akong iniisip ngayon" dagdag niya and rested his forehead against mine as he closed his eyes.
"It's ok. I understand" sagot ko.
Humiwalay siya at tumawa "I smell something delicious"
"Ah- Oo nga pala. Halika na kumain na tayo" yaya ko sa kanya at hinatak siya dining table. Pinaupo ko siya at pinaghainan ng makakain.
"Ako ng bahala sa sarili ko Eiffel, maupo ka na"
Umiling ako "I'm your wife and it's my duty to serve you as my husband"
He smiled and held my cheeks.
"You're right. You are my wife" ulit niya at ngumiti ako.
"Eiffel, can I ask for something?"
"Of course. Anything you want!" Excited na sagot ko. Never pa humingi ng request si Kuya Clyde! And I will do my best to fulfil it no matter what it is.
He looked at me with his serious eyes.
"Can I have you tonight?"
.
.
.
.
.
.
.
"E-Eh?"
""""
Para akong nabingi sa sinabi niya at biglang bumilis ang tibok ng puso ko kasabay ang pamumula ng buong mukha ko.
Ngayon ay nakaupo ako sa ginta ng kama niya at yakap yakap ang isang unan.
Pumasok siya sa loob ng kuwarto habang pinupunasan ang ulo ng tuwalya. Nagshower muna siya kasi at ngayon ay ang bango bango niya.
Eiffel. Behave ok?
He looked at me and smile.
Umupo din sia sa kama at mas namula ako.
"A-Ano ba ang gusto mong ipagawa H-Hubby?" Nauutal na tanong ko.
Mas lumawak ang ngiti niya at lumapit sa akin. Umusog ako papalayo hangang nasa headboard na pala ako ng kama.
EIFFEL! RELAX!
Hindi ko namalayan ay nakakulong na ako sa dalawa niyang braso. Napapikit ako at pagmulat ko ay nakahiga na ako sa malambot na kama katabi ni Kuya Clyde.
"I just want to sleep beside my wife" sagot niya.
Yun lang pala! Ughhh... Akala ko kung ano na!
Hindi ko napigilang hindi matawa!
Nakakunot ang noo niya "What's wrong?"
"Nothing" sagot ko.
Hinapit niya ang bewang ko at mas inilapit ako sa katawan niya. Nakaunan ako sa braso niya habang nakayakap isa pa niyang kamay sa katawan ko. Namumulang napatingin ako sa maamong mukha niya habang nakapikit.
I smiled, naalala ko ang una kong pagtulog kasama niya.
Kumikidlat non at nahanap niya ako sa ilalim ng kama ko. I was so scared that time but the moment he held me ay unti unting nawala ang takot ko.
Andami nang nangyari sa aming dalawa simula ng araw na yon. Noon ay ako ang humiling na matulog kasama niya pero ngayon ay siya mismo ang nagrequest.
"Good night hubby" I said and closed my eyes with a smile.
Clyde's PoV
Nakahiga sa tabi ko si Eiffel at mahimbing na natutulog. Nakaupo ako at kanina pa nakatulala sa kanya.
Pasado alauna na ng madaling araw pero Hindi parin ako makatulog.
I felt so guilty for making this child worry about me. Hindi ko namalayan na siyam na oras na pala akong nakaupo sa lugar na yon at tahimik na nagiisip.
Wala sa sariling natawa ako, ang dami ko nang katangahan ang nagawa ko this past few days and I really look pathetic.
Muli akong napatitig kay Eiffel.
My window is currently open making the moonlight pass through it and shine on my sleeping wife, Eiffel looks like an angel as she sleeps soundly. I extended my hand and fix her black curly locks that veils her pale cheeks.
For the past months na magkasama kami ay andami kong naexperience. If I will look back to myself seven months ago ay napaka laki na ng pagbabago ko. I started to smile again and look forward for another day and it is all because of her.
Eiffel changed me. Her smiles bring me to ease, her hands give strength and her blue gem eyes shows me what love really is.
Napatigil ako sa mapupulang labi niya. Para akong napasailalim ng isang hipnotismo at lumapit sa kanya. I cupped her face as I come near her.
Ilang pulgada nalang ang layo ko mula sa labi niya ng maalala ko ang isang napakaimportante yet at the same time ay masakit na bagay.
I brushed my fingers in my hair frustration and took a deeper breath.
Napatingin ako sa study table ko at tinitigan ang isang sobre na nakapatong doon.
I looked at her once again and a single tear drop from my eyes...
Eiffel's PoV
The next day I walked up ay wala na so Kuya Clyde sa kama at nagiwan na lang siya ng letter na nagsasabing umalis na siya para pumasok.
I can't help it but to feel sad. Akala ko ay magiging ok na ang lahat pagkatapos ng nangyari kagabi.
I took my phone and dialed a number.
"Oh, hi Eiffel, bat napatawag ka?" Malambing na tanong ni Kuya Willam.
"H-Hi Kuya, umh... Kasama mo ba si Hubby?" Tanong ko.
"Hindi. Wala naman siyang sinabi sa akin na aalis siya e. Hindi ba niya sinabi sayo kung saan siya pumunta?"
"Hindi e. I noticed this past few days na parang wala siya sa sarili niya and I'm worried for him" amin ko.
I always tell Kuya Willam about things that is bothering especially when it comes to Kuya Clyde. He always listens and gives me advices.
"I see, maski ako ay napapansin din yon. Don't worry too much about it little one. I'll talk to your husband" pangako niya.
I smiled "Thank you Kuya..." paalam ko at pinatay na ang phone ko.
Napalingon ako ni marinig ko ang pagbukas ng pintuan at pumasok si Kuya Clyde.
"Hubby gusto mo ba ng maiinom?" Pilit na nakangiting offer ko sa kanya.
Tumingin siya sa akin at tumango lang. Pilit kong hindi pinakita ang lungkot sa mga mata ko.
"Saan ka ba galing?" Tanong ko habang pinagsasalinan siya ng tubig sa baso.
Napansin ko ang simpleng pagiwas niya ng tingin.
"Pumunta lang ako sa school kasama si Willam" sagot niya at uminom.
Napatigil ako sa sinabi niya at tumalikod. "Really?"
"Yeah, hindi ako gutom aya kmagpapahinga na ako" pagbibigay alam niya at nagpunta na sa kuwarto niya.
Lumingon ako at pinanood siyang pumasok sa kuwarto niya.
Why?
"Why did you lie Kuya Clyde...?"