ดาวน์โหลดแอป
82.12% 想去隔壁耍个赖 / Chapter 317: 第317章 许愿

บท 317: 第317章 许愿

鲜花环绕,周身尽是花的香气,江漫捏着那枚素圈戒指盯着,舍不得移开视线。

  江漫试着把它套进了中指,尺寸正好,她欣喜地看着姜岩,“你什么时候量的?”

  姜岩笑了,“摸得多了,自然知道。”

  江漫小小地哼了声,“什么时候做的?怎么想起来送这个啊?”

  姜岩把手搭在她身后的抱枕上,“你不是喜欢这些情侣的小东西吗?之前办案的时候路过了一家手工店,里面就做这些东西,基本都是情侣去的,有老师对着教,基本上三四个小时就能做好,我特地请了半天的假。”

  江漫看向盒子里的另一枚明显大了两圈的戒指,“那这个呢?是你的吗?”

  “嗯。”姜岩点头,“但我因为职业要求不能戴,但是你放心,我拿个绳子串着随身携带,以后它就是身份证手机那一挂的,必不可少。”

  江漫嬉笑:“好。”

  这顿饭接近尾声时,姜岩起身出去拿了蛋糕。

  江漫嫣然一笑,“我还以为没有呢?”

  姜岩拆开蛋糕,这是他之前就订好的,直接让人送到了这里,他点上一根蜡烛,对着江漫道:“来吧,许个愿。”

  江漫坐下,双手交叠放在下巴处,许了不到三十秒的愿望。

  姜岩也没问她许的什么愿,玩心升起,用手指抹了一点蛋糕点在了江漫的鼻尖。

  江漫一怔,看见姜岩的坏笑后立马起身把他压在沙发上,要用自己的鼻尖去蹭他的鼻尖。

  姜岩长手长脚,虚虚地制着她,嘴里闷笑讨饶:“好了好了,我错了,我真的错了,别闹了。”

  江漫不死心,硬是压着他蹭了他一鼻子的蛋糕,好半晌两人才分开,姜岩抽过纸巾先是帮她擦干净后,才胡乱在自己的鼻子上抹了两把,江漫看不过去,把着他的下巴帮他把残余的痕迹擦了。

  姜岩用钗子戳了一块蛋糕递到她嘴边,“吃一口,吃完我们回家。”

  江漫的心莫名其妙地抖了一下,回家?回家要做什么?她斜眼瞥了眼姜岩,一副清心寡欲的样子。

  江漫就着他的手吃了两口就摇了摇头,“吃不下了。”

  姜岩也不勉强,把蛋糕重新装起来,“那带回去放冰箱,给你明天早上吃。”

  江漫忙不迭点头,“可以。”

  她伸出舌头把嘴角的奶油勾进了嘴里,姜岩眼神暗了暗,不动声色又靠近了她一点,在她耳边落下一句:“吃饱了吗?”

  温柔与引诱并存的声线让江漫两耳发烫,她往边上躲了躲,“不要用这种声音说话。”

  姜岩这次没有顺着她,只是单手掌着她的腰又把人带了回来,“回家吗?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C317
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ