ดาวน์โหลดแอป
80.82% 想去隔壁耍个赖 / Chapter 312: 第312章 日出

บท 312: 第312章 日出

凌晨四点,姜岩迷蒙着双眼动了动,半晌才艰难地睁开,他偏头看了一眼江漫,她正睡得香甜。

  昨晚旁边窸窸窣窣,姜岩料想她没有睡好,一直到零点过后,动静才渐渐没了。

  南翔带了一次性洗漱用品,姜岩简单对付了一下就拿着手机去了海边。

  这会儿的海面早已没了光泽,只剩下幽深黑暗。

  大约四十分钟后,天边开始泛白,姜岩又等了二十来分钟,与之而来的是那一条橙光。

  姜岩心里一喜,转身就大步走进了帐篷,他单膝跪在江漫旁边,轻轻晃了晃她,“起来了。”

  江漫不想睁开眼睛,耍赖地哼了一声,姜岩捏了一下她的鼻子,“看日出,去吗?”

  江漫脑子还有点糊涂,没有听清姜岩的话,不情不愿嘀咕了几句,看样子是要继续睡。

  姜岩很有耐心,一点也不急,一遍一遍在她耳边重复,“江漫看日出,去不去?”

  江漫倏地睁开眼睛,“日出?”

  “嗯。”

  江漫:“有吗?”

  姜岩:“有。”

  江漫出了睡袋,接过姜岩给的一次性洗漱工具,一转身看见了满脸不爽的肖颖。

  “你怎么了?怨气那么重。”

  肖颖头上卡着鸭舌帽,费力地睁开半只眼睛,“南翔非要看日出。”

  江漫看了一眼不远处的姜岩,这两个男人不会一夜没睡吧。

  虽然起床不爽,但是两人在看见橙色云海时顿时气消烟散。

  姜岩与江漫十指相扣,静静等在海边,红日还没升上来,天边就已血红一片,透过厚厚的云层辗转,一层一层,颜色渐浅,形成渐变。

  红日逐渐露了头,其余都成了陪衬,连着成片的彩云整个倒映在海水中,是画笔勾勒不出的美景。

  江漫看着美景,姜岩看着江漫,就在他没忍住倾身过来时,江漫忽然拿出手机对着天边拍了几张照片,然后还把手机给他,让他替她拍照片。

  姜岩当然乐意之至,但是他拍出来的照片看得江漫嘴角抽搐,这是什么画风和构图,一眼看去怪异的很,海平面那条线正中她的脖子,江漫怀疑下一秒就能被它割了喉。

  她忍着翻白眼的冲动,把他手里的手机抽了出来,给了他一个假笑后去找了肖颖。

  姜岩无语地站在原地,敢情他凌晨四点等来的日出因为一张照片落了一个肚子欣赏的地步。

  不行!

  姜岩也转身跟了上去。

  肖颖和江漫两人拍照拍的飞起,各种姿势,肖颖在江漫耳边不知道说了什么,只见她笑着跑到姜岩身边拉着他往海里跑的架势。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C312
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ