ดาวน์โหลดแอป
68.91% 想去隔壁耍个赖 / Chapter 266: 第266章 钥匙忘带了

บท 266: 第266章 钥匙忘带了

姜父姜母回去了,姜岩住院期间,饭菜都交给了家里的阿姨,到时候再送过来就成。

  屋里人都走后,江漫看着姜岩,“郭海超干嘛那副样子?就好像你是他的责任一样。”

  姜岩嗯了声,“可不是嘛,我这三刀就是为他挨的,还是年轻啊,来队里时间也短,没什么经验,所以他守着我也没什么意见,最起码可以减轻点他的愧疚感,但是他一见我伤口就哭,我被针扎他也哭,害得我不能喊一丁点儿疼。”

  真的就差上厕所帮他扶着了,再不把他弄走,他感觉先崩溃的一定是他。

  江漫勾唇,没说话,这是他作为队长的责任。

  江漫在医院陪了姜岩一天,他说亲一下,江漫就给他亲一下,他说牵着手,江漫的手一下午就没和他松开过,姜岩受了个伤,好像回到了幼儿时期,变得十分黏人,吊水时也不愿松开,为此,三十几的大老爷们被护士站的小护士天天八卦。

  什么姜队看着硬汉,想不到这么软萌诸如此类的话。

  下午天还没黑江漫就被姜岩催着离开,“快点回去,我一个大男人在这儿没什么,那个陪护床真的不是人睡得。”

  姜岩本来觉得江漫怎么着也得抗议一二,哪知道她二话不说就同意了,“好的,那我先走了,顶着脏兮兮的衣服一天,我也挺难受的。”

  姜岩:“……”

  江漫走了,毫不留恋,直接让姜岩怀疑下午任他予取予求的人是不是她,但是没有五分钟,她又回来了。

  姜岩忍不住笑了,就知道舍不得她。

  “我忽然想起来,我来的比较急,忘带钥匙了,你还有其他的备用钥匙吗?”

  姜岩:“……”

  江漫见他不语,催促道:“有没有啊,没有我就叫开锁师傅了。”

  姜岩:“有,但是在我妈那儿呢。”

  这下轮到江漫皱眉了,姜家不管是离医院还是幸福里小区,都不算近。

  姜岩见不得她烦恼的样子,拿过手机说:“我给我妈打电话,让我爸把钥匙送过来。”

  江漫阻止:“不用了,他们这几天也累了,明天让他们带过来吧。”

  姜岩:“那你怎么办?”

  江漫看着那窄窄的病床,“今晚将就一晚吧。”

  姜岩:“不用,我给你在附近订个酒店,趁着天色还没黑,你去附近商场买一身衣服。”

  江漫摇头,“算了,懒得走了,我就在那张折叠床上将就一晚吧。”

  姜岩难得对她强硬,“不行,连床被子都没有,郭海超在这儿就和衣而眠,他是男人,又天天锻炼,就这还腰酸背痛的,你受不了的。”


ความคิดของผู้สร้าง

刚刚更完,就不等十一点了。

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C266
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ