ดาวน์โหลดแอป
43.52% 想去隔壁耍个赖 / Chapter 168: 第168章 别提那事

บท 168: 第168章 别提那事

晚上吃饭的时候,江漫给姜岩发了条信息,但是没有得到回复。

  晚饭后她本想回屋给姜岩打个电话,但是被父母留了下来,说想和她谈谈。

  江漫叹口气,谈就谈吧,迟早的事。

  果然不出所料,和爷爷说的是同一件事,又顺便表达了一番他们的愧疚之情。

  江漫听的烦了,没忍住问了一句:“那时候江明珠已经上班了,为什么不找江明珠要钱?”

  一句话,成功让客厅里的气氛凉了一截。

  问完她就后悔了,不知道自己现在问这些是做什么?

  许久,江父才尴尬地咳了两声,“漫漫,爸爸知道以前对你有些忽略,也知道那件事对你造成……”

  “别提那事成吗?我好不容易不做噩梦了。”江漫冷淡地打断了他的话。

  江父一下子楞了,就连呼吸都轻了很多,江母内心十分煎熬地叫了她一声,“漫漫。”

  江漫转头吸了口气,“我困了,上楼睡觉了,一切都按你们说的办吧。”

  她也不想挣扎了,老爷子能不能活到夏天都难说。

  江家父母看着女儿的背影,坐在客厅沉思了许久。

  老爷子从房间出来,两人方才惊醒,“爸。”

  “唉,慢慢来吧,你们不能怪她。”老爷子叹了口气。

  “嗯,知道,我扶您去休息。”

  江父扶着老爷子去休息,江母没忍住上楼敲了江漫的门,她觉得她还是要和女儿谈谈,哪知道刚进屋就闻到了一股烟味。

  “你又抽烟?一个女孩子抽烟像什么话?”

  江漫余光瞥了她一眼,“您是想把刚才没吵起来的架补上吗?

  江母皱眉,“没有,妈就是担心你的身体。”

  江漫狠狠地闭了一下眼,然后跳下飘窗把烟掐灭在床头柜的烟灰缸里。

  江母过去帮她把窗户开了条缝儿,“漫漫,这么多年了,你就不要怪你爸爸了,那时候明珠……”

  江漫猛地抬头看着江母的眼睛,“妈,别跟我提她,我们姐妹俩是什么样子您又不是不知道,针尖对麦芒,这么些年,您也不嫌累。”

  “我那不是难受吗?我不想你们姐妹俩整天跟仇人一样,你明明跟一帆处的不错,怎么和明珠就不行了?怎么偏偏……”江母欲言又止。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C168
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ