ดาวน์โหลดแอป
43% 想去隔壁耍个赖 / Chapter 166: 第166章 不吃茴香馅饺子

บท 166: 第166章 不吃茴香馅饺子

蜘蛛虽然是假的,但江漫依旧不敢去拿。

  她生平最害怕三样东西,蜘蛛长蛇癞蛤蟆,最讨厌香蕉茴香江明珠。

  其实应该是最讨厌江明珠了,她每一样害怕和讨厌的东西都和江明珠有关。

  江明珠也不知道是什么胆子,这些在农村经常见到的蛇和癞蛤蟆不怕,偏偏害怕玉米棒子里的那种小软虫,所以小时候每次江明珠拿着癞蛤蟆来吓她,而她只能以小软虫回击时都觉得自己弱爆了。

  至于香蕉和茴香嘛,又是说来话长的故事。

  江漫就记得因为她不喜欢吃茴香馅的饺子挨了一巴掌,而江明珠最喜欢吃茴香馅的饺子。

  江漫好似陷入了回忆里,神情低落恍惚,姜岩捏了一下她的鼻子,“怎么了?”

  突然一下情绪就低迷成这样。

  江漫醒过神,看着近在咫尺的脸,扑上去搂着他的脖子,恹恹道:“如果我们以后在一起过年,能不能不吃茴香馅的饺子。”

  姜岩摸了摸她的头,“傻了吧唧的,谁过年吃茴香馅的,我们家都是纯肉馅的,羊肉猪肉牛肉各种肉。”

  江漫噗呲一声笑了出来,姜岩体贴地没有问,只是以这种方式化解她内心的郁闷。

  两人静静抱了会儿,江漫不满总是从姜岩身上滑下来而动来动去,姜岩整个人紧绷着,最终忍无可忍捉住了她的手腕,声音都哑了,“能不能不动了?”

  江漫看着他,“昂?怎么了?”

  姜岩往下看了一眼,暗示道:“不能再蹭了,不然……。”

  江漫愣了愣,睫毛颤了颤,然后就是一阵兵荒马乱地从姜岩身上起来,“我、我不是故意的,我、我、我去个厕所。”

  姜岩看着乱了方寸、同手同脚的女朋友,忍不住摇头笑了笑。

  这应该不能怪他吧,女朋友娇俏柔媚,在怀里动个不停,没感觉就不是男人了吧。

  经过一系列意外,最终两人的电影也没看成,就连水果都被忘在了厨房。

  日子过得飞快,不过一个礼拜,眨眼之间就没了。

  姜岩忙得脚不沾地,根本没时间送她,就连回个短信的功夫还得挤着。

  江漫没有那么矫情,发了个信息后就和江一帆在楼下等着齐思远。

  从南城到老家,开车要七个小时,如果不堵车的话,下午他们就能到家。

  路上她和齐思远两人换着开。

  相比姜岩,江一帆明显和齐思远熟多了,但是再熟也就是那两句话,齐思远也懒得打扰他玩游戏了。

  他倒是想和江漫聊聊,但是她上车就睡了,他只好一个人寂寞地开车。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C166
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ