ดาวน์โหลดแอป
32.82% 半杯流年半杯月 / Chapter 169: 第一百六十七章红砂枇杷

บท 169: 第一百六十七章红砂枇杷

整个假期一个月零十天,罗晓星心里像长了草,春节期间和同学聚会,也有原来的男同学主动询问罗晓星个人情况,她都是淡淡一笑。江西人个子小,和高大威猛的东北人比起来,完全没有可比性,罗晓星和闺蜜说悄悄话时叫当地男生豆芽菜。

  闺蜜小敏考上了当地的卫校,学校离家很近,每周都能回家一次,当初两个人相约一起考东北院校,一起见识见识北国风光万里雪飘,小敏差了两分,只好服从分配。

  当罗晓星说起豆芽菜的时候,小敏问她:“老实交代,你是不是心里有了毛竹子?瞧不起我们江西老表,心里是不是有个东北壮汉了?”

  见罗晓星不说话,小敏拉过带来的手提袋威胁她:“这是我从安义老家带来的红砂枇杷,你要是实话实说,这个就给你,大东北,好像见不到我们这么好吃的东西呢。”

  罗晓星眼睛一亮,小敏的礼物解决了困扰她一个春节的难题,本来想给陆小西带点儿什么有意义的东西,回去不能滑冰了,她也不能忘记人家,况且,她也想接触一下这个外表冷,心底热的男生。

  晓星的妈妈在外屋收拾,罗晓星悄悄把门关上,才面含羞涩地把学习滑冰的经过说给闺蜜,小敏听说两个人手牵手在月光下翩翩起舞的情景,一脸满怀憧憬的样子,罗晓星敲了小敏一下:“你这个花痴,我真不能叫你见到他。”

  小敏掏出姥姥自己做的枇杷罐头,罐头瓶是那种装蜂蜜用的六棱形瓶子,十分好看。接过罐头,罗晓星跟小敏贴贴脸,笑容满面。

  车过济南时,罗晓星掏出一对罐头瓶拿在手里把玩,邻座的大婶夸她这个罐头好,罗晓星心里美滋滋地;车停沈阳站时,她又拿出来看,这次没有人夸她,旁边的大婶已经下车,后上来的中年男人早已进入梦乡。

  罗晓星第三次掏出枇杷罐头是见到陆小西。

  不知道是巧合还是有意,陆小西正站在学校门打电话,罗晓星从“老爷车”下来,慢慢往前走,从心里她想一下子就能看到想的那个人,带着小白帽的罗晓星笑着站在陆小西面前时,陆小西挂断电话,微笑举手示意,罗晓星拿出藏在身后手里的枇杷罐头,陆小西接过来一看不认识,问道:“这是什么水果?第一次见到。”

  罗晓星有些洋洋得意,看在你教我滑冰的面上,我也教你一首诗:

  乳鸭池塘水浅深,

  熟梅天气半晴阴。

  东园载酒西园醉,

  摘尽枇杷一树金。

  陆小西听到罗晓星抑扬顿挫的朗读,竖起拇指夸赞:“有内秀,不光是脸蛋儿好看,送水果还连带送诗的,诚心满满,多谢多谢。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C169
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ