บท 4: CHAPTER 2
Kath's POV
Napagdesisyunan ko naman na tawagan ang mga magulang ko ngayong araw. I wanted to relay the news to my parents that I decided to enroll at Bachelor of Arts in Communication. I rubbed my hands together while waiting for them to answer my video call request.
Kumaway ako nang makita ko sina mama at papa na magkatabi ngayon sa iisang kama. "Kumusta, anak?" Tanong ni mama sa akin. I saw my dad smiling at me brightly, he's excited seeing me today as I felt too.
Tumango ako. "Hmm.." I hummed. I felt a sudden jolt in my chest as I saw my dad lying in his bed.
My mom let out a sighed of relief. "Mabuti naman kung ganoon. Kumain ka na ba? Baka kung saan-saan mo na ipinagagastos ang pera na pinapadala namin sayo. Puro ka na naman Salamat Shopee at Lazada diyan ngayong wala na kami," pagbunganga sa akin ni mama.
I smiled because I missed her voice, I missed them so much. A month has been passed by I couldn't sleep properly because I missed them.
My tears is piling up at the edges of my eyes but I tried not to let it fall. "S-si papa, ma? Kumusta naman siya?" Tanong ko, inilapit naman ni mama ang camera upang maging kaharap ko ngayon si papa.
"Pa, kumusta?" I waved my right hands in front of the camera while smiling brightly. He smiled back, I know he's fighting. "Okay lang si papa. Huwag kang mag-alala. Hmm? Basta magpakabait ka at palusugin mo ang resistansiya mo. Huwag magbibisyo," bilin sa akin ni papa.
Napatawa naman ako sa sinabi niyang iyon. "Opo, pa! Magpalakas ka rin po at bibistahin ko po kayo diyan," saad ko, nakita kong tumango sa akin si papa at para bang nasasabik na siya sa pagbisita ko sa kanila.
Muling humarap sa akin si mama, nakatingin siya sa akin ng matalim si mama. "Balik tayo sayo.." Tumaas ang isang kilay ni mama sabay taas din ng ulo niya. "Ang enrollment mo, hindi mo lang ba sa amin ibabalita?"
Napatawa ako ng nakakailang sabay kinusot-kusot ko ang ilalim na parte ng aking ilong. "Ah... nakalimutan ko lang po. Nakaraang araw po, nakapagenroll na po ako sa BA Comm po," I informed them, proudly.
Her eyes held a puzzled look. "What? BA Comm... Ano 'yun?"
"Bachelor of Arts in Communication po. Iyon po ang programa ng mga journalist, DJ, scriptwriter, PR—"
She stopped me in the middle. Nanlaki ang mga mata ni mama. She gritted her teeth angrily.
"Ano, Katkat? Dios ko naman, patawarin ako! Anong pumasok sa kokote mo at pumasok ka diyan. Huh? Sa tingin mo ba kikita ka sa pagsulat-sulat mo ng kwento at balita. Malaki ka na eh... Dalaga ka na nga pero bakit ganyan ka pa rin mag-isip mo. Huh? Saan ba kami nagkulang sa iyo, Katkat? Mas ngayon ka—"
Nakayuko na ako sa harapan nilang dalawa. Masaya pa naman akong ibabalita ito sa kanila dahil ito ang unang pagkakataon na nagdesisyon ako para sa sarili ko. Ngunit, ano pa bang aasahan ko kay mama? Nauna na siya at ako papunta pa lang.
Napayukom ang mga kamao sa patuloy na paninermon sa akin ni mama. Gusto ko na lang na pindutin ang pulang button sa screen ko.
Dad shouted. "Helena!" dahilan iyon para mapahinto si mama sa pagsasalita niya ng walang tigil. His teeth gritted because of what my mom said. "Ano ba, Helena? Hayaan mo ang anak natin sa gusto niya. Hindi mo ba napansin na ito ang unang pagkakataon na nagdesido siya para sa kanyang sarili. Hayaan mo na si Katkat ngayon. Kung gusto niya sa kursong iyon, suportahan mo," pagsaway ni papa kay mama. Nanahimik si mama at saka inabot ang cellphone sa kanya.
Tinawag ako ni papa. "Katkat!" Hindi ko magawang tignan sa mata ang mga magulang ko ngayon. I feel disgusted because I made my mom disappointed to me, again. I always made her like that.
Papa hissed. "Tumingin ka sa akin..." I slowly looked at the screen.
"It's okay for me, huh? Don't worry about your mom, I will talk to her about this matter. Promise me that you will do your best, okay?" he persuaded me, apologetically.
I nodded my head then we both said our goodbyes virtually. I totally agree with my dad with what he said to my mom earlier.
If I like it, then I must go for it. I must proved and show them that they're wrong.
Agad ko naman niyaya ang mga tropa ko upang magwalwal o kaya magclub ngayong gabi. Agad naman silang pumayag na pumunta at ngayon ay narito kami sa paborito naming tambayan ang the Youth cove.I already told them what happened when I relay the news about my enrollment.
Grace bursted out in laughter. "Hindi talaga ako makapaniwala sa'yo, Kath. You let that guy decide for you," bungad na panimula ni Grace.
Tumangga ako sa hawak kong San Miguel pilsen. Napatungga rin si Ynna sa hawak niyang alak at saka ako binatukan. Napahagalpak naman sa halakhakan sina Roger at Marco.
Magkasalubong ang dalawang kilay ni Ynna at animo'y bumubulusok ang ilong nito. "We told you countless times, you have the fucking free will. Why do you let someone decide for yourself?" parang nanay kong maka-sermon sa akin si Ynna.
Roger tsked as he placed the bottle of red horse in our table. "Hindi na kayo nasanay diyan kay Katkat, palagi naman gan'yan 'yan. Kahit pati kakainin niya sa lunch ay hihingiin niya pa ang opiniyon natin," dagdag ni Roger. Hindi man lang ako pinaglaban ng mokong na 'yon.
Marco looked at me with his narrowed eyes. "So, why did you let that college instructor decide for your future?" he questioned, he raised an eyebrow in front of me.
Napayuko ako sa tanong na iyon. Ynna is looking for my face. "Oh? Bakit ka namumula? D-don't tell me.." saad niya.
Muli na namang sumabog si Grace sa kakatawa. "Oo sis! Bet niya ang propesor na 'yun. Well, he's kinda hot, though." pag - sang-ayon din ni Grace sa itsura ni Sir Marvin habang tumango-tango ang ulo ni Grace.
Nagawi ang tingin siya sa akin sabay kindat ng kanang mata niya. I rolled my eyes as a response. She didn't also defend me, I'm really stuck with this situation.
Ynna bit her lower lip. "Ay nako! Kung ako si Tita Helen, parehas kami ng isesermon sa'yo," saad niya at sa tono ng boses niya ay parang dinedepensahan niya pa ang nanay ko.
I looked away from Ynna. "You sound like my mom, though." I whispered to myself. Narinig iyon ni Marco na napabusal din sa tawa.
Nanlaki ang mga mata ni Ynna at napayukom ang mga kamao niya. "Anong sabi mo?" mataray na tono na sigaw sa akin ni Ynna.
"Hay, nako! Magsitigil na nga kayo. Magbabangayan na naman kayo eh," pagpigil sa amin ni Marco. Inirapan naman ako ni Ynna, gano'n din ang ginawa ko sa kanya.
Sumingit na rin si Grace sa pagpapahupa ng bangayan namin ni Ynna. "Andito tayo para pag-usapan ang dinadamdam ni Kath. Pero..." Grace looked at me straightforwardly.
"Sis, kasalanan mo rin. I already give you an advice before picking your program, di'ba?" Tumango ako sa sinabi niya.
Pinulupot niya ang kanyang mga braso sa ibabaw ng dibdib niya matapos siya tumaungga sa alak niya.
Ynna tsked me while shooking her head slowly. "It means it's your fault na pinagalitan ka ni Tit—" I butt in that made her paused in the middle.
I pouted my lips. "But, I already had an interest to that program," depensa ko.
Humalakhak na naman si Roger sabay hampas sa isa kong balikat. "Tangina, katkat!"
After his boisterous laughter, he calmed down.
He laughed a bit. "Palusot mo na naman," He pointed at me.
"Don't us, Katkat! Kilala ka na namin. At 'yan galawan mo ngayon, galawan 'yan ng isang marupok," he said, he really wanted to pissed me off. I breath out a deep sigh to calm myself.
Grace tsked. "Manahimik ka Roger! Okay, fine! We assume that we agree that you have an interest to that program. But, proved us wrong. Ipakita mo sa amin na iyan talaga ang desisyon mo."
Grace looked at each one of my friends except me, of course. I'm the one sitting on the hot seat right now.
"Ano guys?" Muli niyang tanong sa kanila.
Marco lifted his shoulders.
Roger let out a deep sighed. Then, he looked at me with his tiger eyes. "Fine!" pilit niyang sagot kay Grace.
Grace rolled her eyes. "Heto na naman tayo... Okay, basta!" She pointed her finger at me.
"Proved us that you're deserving of our blessing. It doesn't mean that if we agree right now, it means we're fine with it. Kasi kung hindi, you need to talk to a professional..."
I rolled my eyes. She's sounded like my mom, I swear! Kaya siguro si Grace lang kilala ni mama sa mga naging tropa at kaibigan ko.
Mas lalong lumakas ang pagbuntong-hininga ko, rinig na rinig na nila ang pagbuga ko ng hangin mula sa lungs ko. I put a s half smile on my face, I think I put myself in a tight situation.
Ynna approves what Grace told kasama na rin sina Roger at Marco. Muli naman akong tumungga ng inumin ko.
Nagsiuwian na rin kami ng biglang pinauwi si Ynna dahil sa isang emergency, at si Grace naman ay may iba pang lakad. Magkasama ring lumarga sina Marco at Roger dahil may match-up pa daw sila ng Lol sa isang computer shop na palagi nilang dinadayo.
Marvin's POV
Kasalukuyan akong nagbabasa ng mga review materials para sa nalalapit kong exams para sa Masteral studies ko. Narinig ko naman na bumulyaw ang cellphone ko dahil sa malakas nitong ringtone.
I looked at the screen of my phone. It was my friend Karlo way back in my college, I quickly pressed the accept button.
"Oh, napatawag ka?" agad kong bungad kay Karlo.
Madalas din kaming magkita lalo na sa campus na pinagtratrabahuan niya ngayon ang PUP, doon kasi ako pumapasok para sa masteral ko.
Nailayo ko naman ang cellphone ko s aking tainga. "Hoy, tara dito sa the Youth cove, inom tayo!" sigaw niya. Nailayo ko agad ang phone ko sa tainga ko.
Napatingin ako sa sitwasyon ko ngayon, punong-puno ng mga papeles at libro ang mesa ko. May mga pending course modules pa ako na kailangan tapusin. "Bro, dehins muna ngayon," sagot ko.
I heard him laugh. "Dumedehins-dehins ka na ngayon ah. Pero, I don't accept no for today! Nandito 'yung iba nating ka-batchmates kaya sumunod ka na dito. Give yourself a break!"
Halos tatlong buwan na ako puro sa UCC, PUP, Libraries, seminars at bahay lang ang pinupuntahan. I also attend some university event and festivals but I stayed for a bit then I will go back to my home.
Hindi pa rin ako sumagot kay Karlo. Napaupo naman ako sa upuan habang nakatitig sa makalat kong mesa ngayon. "Ano na, Marvin? Si Jenny ang naghost ng part na 'to..." Napatayo ako sa narinig kong pangalan.
"A-ano?" I stuttered a bit. "Tol, si Jenny ikakasal na kay Percy, yung tropa rin natin noon sa PUP. Hindi mo ba nabalitaan?" Tanong niya. Napalunok ako at naramdaman kong nanginginig ang kamay ko.
I'm not that person you would see everytime in music festivals, bars and clubs, kahit casual inuman at walwalan. Sorry not sorry, I passed. But...
"Ano Marvin? Dalian mo na para mabinyagan ka n—" I stopped him in the middle. "Okay! I'm coming," saad ko.
Nagsuot lang ako ng casual na damit. Naka-polo na kulay dark blue, pantalon at isang pares ng sneakers. Pumasok naman kaagad ako sa bar na iyon.
Nabigla lang ako ng hinarang ako ng isang lalaki na akalain mong si The Hulk ang itsura. I don't know that I need to show up a valid ID. Thank god, I have one in my wallet.
Kinuha ko naman ang cellphone ko nang maramdaman kong mag-vibrate ito sa bulsa ng pantalon ko.
From: Karlo
I saw you, tol! Tingin ka sa kaliwa, kumakaway ako.
Nagpalinga-linga naman ang ulo ko upang hanapin ang kumakaway na si Karlo. Nasa kaliwang bahagi nga sila ng bar, may kalakihan ang pwesto na nirenta nila Jenny.
"Guys! Oh, si Marvin. Napapunta ko siya so give my money. Give it!" He shouted like he won a lottery.
So, ano lang pala ako dito. Parte ng isang pustahan? Karlo is still the same as before, gago pa rin talaga ang unggoy na 'to.
Binatukan ko naman siya na kanina pa busy sa pangongolekta ng mga pera ng mga kabatchmates namin. "Dinamay mo pa talaga ako sa kagaguhan mo." Maluluha naman na humarap sa akin si Karlo sabay sapak sa may braso ko.
"Ang sakit 'nun, gago ka!" he cussed at me. Tumawa naman ako dahil sa naging ekspresyon ng mukha niya nang ininda niya ang sakit.
Jenny called out my name. "Marvin, kumusta na?" Tanong niya habang katabi niya si Percy, nangumiti rin sa akin sabay tango ng ulo sa harapan ko.
I smiled, bitterly. "Ah... Busy ako..busy sa masteral," malamig kong sagot sa kaniya. Tumango-tango naman si Jenny saka ngumiti ulit. "Ah, gano'n ba? Mabuti 'yan at baka siguro pumasok ulit ako para mag-aral. Ano sa tingin mo, love?" tanong niya sa kasintahan niyang si Percy.
That guy smiled sweetly at her. "Oo naman, Love!" Then, his lips landed on her forehead.
Damn it! Bakit ako apektado ng ganito? Bakit pa kasi ako nandito ngayon?
I pressed my lips together at saka dumampot ng isang bote ng alak sa may lamesa namin. Libre naman nila ito kaya't lubos-lubusin ko na.
Unang tikim ko pa lang sa alak na 'yon ay halos maduwal ko ang ininom ko. But, I tried to swallow it all. Hindi ko maipaliwanag ang lasa pero kakaiba siya na gusto ko talagang iduwal sa katawan ko.
Karlo grabbed my hand after I drink a three bottle of beer. Ininom ko ang mga iyon na animo'y mga tubig lamang sila.
Lumapit sa akin si Karlo. "Tol, ayos ka lang ba?" tanong niya. I nodded my head, everyhing is fine. I never felt this good before. It's really fucking good.
I heard someone laugh at me. "Bakit pa kasi pumunta 'yan dito? Hindi niyo ba alam na nilagawan niya si Jenny 'nung mga 2nd year pa tayo. Don't tell m—" Huminto siya sa pagsasalita.
Karlo hushed. Agad naman napatahik ng mokong na 'yon ang isa sa mga batchmates namin.
Naka-amba na ako pero I tried to compose myself. I laughed at them.
"Pre, tama na. Lasing ka na rin," sabat ni Karlo na sinubukan akong pigilan.
I bursted out in laughter. "Tama naman kayo eh, ako 'yun. At hanggang ngayon, umaasa pa rin ako sa'yo. Ang tanga ko di'ba?" tanong ko sa kanila.
Oo, ang tanga-tanga ko talaga.
johniumbi | Kuya J/King J
ความคิดของผู้สร้าง 
JOHNIUMBI
JOHNIUMBI Hi, I'm johniumbi. Thank you for reading this book! If you like this, please show your support!
VOTE • COMMENT • FOLLOW • BE A FAN
Thank you! Loyal Readers!
More of johniumbi?
Instagram: @emersonmagno_
Twitter: @emersonmagno_
Facebook Page: https://www.facebook.com/johniumbi
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง