ดาวน์โหลดแอป
83.78% 才不是魔女 / Chapter 1022: 第二百四十三章 泪水和哭声

บท 1022: 第二百四十三章 泪水和哭声

刺眼的阳光让人目眩,打开的门扉中,迎面吹来和煦的夏风。

  莉莉握着剑的手被按住,随后一个温暖的身影将她怀抱。

  汗湿的后背在夏风中传来阵阵清凉,莉莉错愕的呆在当场,好久才从那熟悉的栗金发色中认出这位抱住自己的身影。

  “布曼莎姐姐……?”她的声音有些迟疑和不可置信。

  “是我。”

  布曼莎松开莉莉,让她看着自己,这时莉莉眼中才流露出惊喜,转而又抱着胳膊缓缓跪倒在地,靠在门框旁。

  她的身体颤抖着,声音哽咽,那温热的眼泪大滴的滚落脸颊,滑落到脖子和身前,打湿那衣服和满是尘土的地面。

  “呜,咳咳……呜呜。”莉莉捂着嘴,用手背不时的擦着眼泪,然而那滚落的泪水怎么也止不住,伴随着身体的抖动,不停的落下。

  “我……咳咳……”或许是眼泪流进了喉咙,她呜咽和咳嗦着。

  “没事了。”布曼莎也跪坐下来,再次将莉莉拥抱在怀中,不时拍着背部安慰她。

  望着这一幕,赫尔斯犹豫而害怕,他不懂妈妈为什么会哭,只能怯生生的小步走过去,抓住莉莉的衣摆。

  “没事了,有我在,我会保护你的。”布曼莎一遍又一遍的在莉莉耳侧轻语。

  许久之后,莉莉的情绪才稳定下来,她眼眶泛红,这时又感觉有些难为情,自己已经不是过去的小孩子了,为什么还是这么爱哭。

  看着莉莉这熟悉的模样,布曼莎脸上露出一丝笑意,然后帮她将发丝理顺,这才扶她慢慢站起来。

  “这就是你的孩子吧。”安慰好莉莉后,布曼莎这时才蹲下来,看着眼前这个小家伙。

  “嗯,是我的孩子,他叫赫尔斯。”莉莉将赫尔斯搂在怀中,然后让他给布曼莎打个招呼。

  “很可爱的孩子呢,和你倒是有几分像。”布曼莎对这睁大好奇眼睛的孩子挥挥手,然后又轻轻摸了摸他的脑袋。

  “肚子饿了吗?”

  “饿。”赫尔斯点点头,那副模样让莉莉感觉有点不好意思。

  布曼莎露出笑容,然后拿出身旁的提篮,取出一块干净的面包递给他。

  “莉莉也吃点吧。”说着布曼莎取出一块有着甜奶油馅的螺旋状面包。

  “唔,布曼莎姐姐还记得我喜欢吃这个啊。”莉莉拿起那块面包,小口的吞咽起来,这段时间的东躲西藏,让她很久没有吃到可口的食物了。

  “不着急,慢点吃。”布曼莎安慰着莉莉,随后她有拿出一块干净的白布,垫在地上,将好些面包点心放在上面。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1022
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ