ดาวน์โหลดแอป
72.92% 浮白流年 / Chapter 264: 第二百六十四章 全力争取 因你停留

บท 264: 第二百六十四章 全力争取 因你停留

当时她做了考研的决定,是因为唐敬。

  那时严馨刚和余白分手,唐敬出现在江怡繁面前,当她听到唐敬要一直留在这里陪严馨时,几次犹豫,终是下了决心。

  为了有更多的时间和他相处,可以和他一起坐公交车,甚至只是多看他一眼,所以她填报了“考研”这个志愿,留在校内实习,而没有和赵可一样去校外实习,她用了自己所有能用的方式,到底是为了什么呢?

  自己固执倔强的等待,只不过是远远看他一眼?甚至以后连“爱意”的眼神也不能有,因为他的身边是自己的好朋友严馨。

  江怡繁一边算题一边,她坐在桌子前,哭得很可怜,就像小时候心爱的东西丢了,再也找不到了一样,她哭着哭着发现卷子湿了,铅笔印黑糊一片,手心手背都染上了黑黑的颜色,脏乎乎的让她难受。

  于是江怡繁站起来去水房里洗手,她刚出宿舍,留在书桌上的手机就响了起来。

  江怡繁将手洗得红红的,像是搓掉一块皮一般,拿起手机看到未接电话了,还是拨了过去。

  “怡繁,我想回宿舍,现在可以进去吗?学校有这方面的规定吗?”

  江怡繁惊讶,严馨是这么不喜欢唐敬吗?为了躲他都躲到学校宿舍来了。

  江怡繁耐心地询问严馨原因,已经许久没这样分析过生活上的问题,严馨也已经很久没说过这么过的话了,这紧张的小心的语气,也是久违。

  严馨将唐敬从头到尾控诉了一遍,从昨天早上被迫起床去门卫领他,到她陷入全校舆论中,上课时学生也让她下不来台,她教课这么久了,第一次挂在讲台上,比上学时被数学老师叫起来还尴尬,控诉他还去食堂晃悠,全校同学都以为她有男朋友,她简直有嘴说不清,不解释也不行,解释也不行,急得呐喊:“怡繁,你说我该怎么办啊?”

  江怡繁抿唇:“你真的不喜欢他吗?”

  严馨犹豫了一瞬,思考了几分钟,很轻地叹息一声,轻声说:“不是不喜欢他,而是我谁也喜欢不起来了。”

  那个人......就在她心里,无法抹去,好像也不再痛,可是真的爱不起来,也怨不起来,其他人,再也不能让她付出那般的感情了。

  依赖、信任、毫无保留地去......

  严馨声音有些倦,或许是因为感冒的缘故,倦声说:“我很喜欢在这里当老师,环境很简单,但并不比做学生容易,可是我还是喜欢这里,你知道原因的,我不想回学校,考研也不会选择这里,很想离开,不是逃避,只是......很难受。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C264
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ