ดาวน์โหลดแอป
57.35% 真千金她又美又飒 / Chapter 456: 第456章 期待下次见面

บท 456: 第456章 期待下次见面

傅清烨立刻就知道他想要说什么,想也没想的就在下面偷偷拽了他一把,让他小心点说话。

  傅清玄也不是个傻子,意识到自己说过头了,话锋一转:“我一个不小心,把盘子给摔了。”

  他怎么这么笨,妈妈病刚刚见起色,怎么能在她面前提起小妹呢。

  傅妈妈也没有在意,毕竟小儿子一直这样,一惊一乍的倒也没有什么稀奇,温声道:“下次小心点。”

  傅清玄点了点头,嗯了一声。

  傅清烨倒是因祸得福,本来因为早上打架,弄得一脸青紫不敢见傅妈妈,这海鲜过敏之后,倒是敢堂而皇之的出现了。

  毕竟起了一脸的疹子,倒是遮掩了打架打出来的伤。

  “你大哥呢?”傅妈妈一天都没有见到大儿子了,有些奇怪的问他们。

  傅清玄不敢乱说话。

  傅清烨倒是镇定:“视频会议。”

  “你们也都饿了吧,咱们就先吃饭吧。”傅妈妈说完,又回头看了眼院子的方向,路灯照着路面,却再看不到少年挺拔清冷的身影。

  傅清烨顺着她的目光看过去,在心里低叹一声,要不是大哥一直逼迫她,事情何至于发展到如今的局面?

  **

  第二天早上。

  沈晞准时来到了傅家。

  傅妈妈在她拿针的时候,一直有意无意的在注意她的手,被针扎到的针眼很小,还是被她看到了,早就已经结痂,不仔细看,像是个小小的雀斑一样。

  沈晞也没在意,毕竟每天她施针的时候,傅妈妈都用这种温柔的慈爱的目光看着她,不会感觉到有什么压力,倒是让她感觉很温暖,很放松。

  半个小时后。

  沈晞收针。

  傅妈妈看着她,一脸温柔的笑:“九州医生,今天晚上我亲自下厨,你留下来吃饭吧!”

  这句话,她几乎每天都说,不过没有任何意外,每次得到的都是她坚定冷情的回绝。

  “不用,谢谢。”沈晞已经把银针给收了起来,起身要走的时候,又把一个小巧精致的玉质小瓶子放在了床头柜上,看了眼她额头的伤疤,尽量简短的几个字:“伤药,不留疤。”

  说完,起身离开。

  傅妈妈好久好久都没有回神,看着她已经离开的背影,唇角笑意越发温柔,拿着小药瓶,心也跟着暖了起来。

  这孩子,原来她只是不喜欢说话,却默默的把一切都看在眼里呢!

  一周的时间,也只是弹指之间就过去了。

  最后一天晚上,沈晞刚刚到了傅家,就被管家领进了傅清礼的书房。

  傅清礼冷漠,却不失礼貌,把一张空头支票给她:“九州医生,这几天麻烦你了。”


ความคิดของผู้สร้าง
Sweet Seven Sweet Seven

剩下的尽量中午更,晚安

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C456
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ