KAAGAD na inayos ni Marian ang sarili. Nauna na itong umahon mula sa ilog. Naiwan si Jin na hindi alam ang gagawin.
"Magaling! Kanina ka pa hinahanap sa bahay at nandito ka lang pala para makipaglandian sa lalaking 'yan!" bulyaw ni Glen kay Marian.
Yumuko na lamang si Jin sa kahihiyan at takot. Narinig na lamang niya ang malakas na sampal ni Glen sa dalaga kaya napatingin siya sa mga ito.
"Kuya, sorry. Please... h'wag mo itong ipaalam kina mommy at daddy," umiiyak na sabi ni Marian sapo ang kanang pisnging nasampal ni Glen.
"Sa tingin mo pagtatakpan ko ang kagagahan mo sa mga magulang natin ha?" sigaw ni Glen sa dalaga.
"Kuya, please..." nagmamakaawang sabi ni Marian.
Hindi na tumugon si Glen. "Manong Allan, pakihatid na ang malanding 'to sa bahay," utos nito sa lalaking noon lang niya napansin na nasa hindi kalayuan. Nakasakay ito sa itim na kabayo.
Kaagad namang tumalima ang naturang lalaki. Bumaba ito at nilapitan si Marian. Hinawakan nito ang kanang braso ng dalaga. Bago pa lumakad ang mga ito ay napalingon pa si Marian sa kanya. Hilam na sa luha ang mga mata nito.
Nakita niyang sumakay na sa kabayo sina Marian at kaagad na umalis. Mas lalong kinabahan si Jin nang mga sandaling iyon. Alam niyang napakasama ng ugali ni Glen. Saksi siya sa pang-aalipusta nito sa mga trabahanteng gaya niya sa lupain ng mga ito.
"Ikaw, wala kang planong umahon?" tanong nito sa kanya. Nakasando lang ito kaya kitang-kita ang naglalakihan nitong mga masel sa braso. Halatang alaga sa gym ang katawan. Kahawig lang ang mukha nito kay Marian kaya maituturing na gwapo rin at matangkad pa sa height na 5'11. Maputi at napakakinis ng balat.
Hindi na nakapagsalita pa si Jin. Dahan-dahan siyang umahon. Nawala na ang init sa katawan niya no'n kaya lumambot na ang kanyang pagkalalaki pero bakat na bakat pa rin iyon sa suot niyang brief.
"Patawad, Sir," mahinang sabi niya rito. Dahan-dahan niyang dinampot ang kanyang pantalon. Akmang isusuot na sana niya iyon nang biglang magsalita si Glen.
"H'wag mong isuot ang pantalon mo," matigas nitong sabi.
Maang na napatingin siya kay Glen. Nakatitig ito sa kanya ng maigi. Hanggang sa napansin niyang naglakbay na ang mga mata nito sa kanyang kabuuan at natigil sa kanyang harapan. Nangunot ang kanyang noo sa inaakto nito.
"Ano nga ang pangalan mo?" mayamaya ay tanong ni Glen.
"Jin," tugon niya. Biglang kumabog ang kanyang dibdib. Kakaiba kasi ang mga titig nito sa kanya. Kabisado na niya ang mga ganoong uri ng titig.
"Jin, alam mo bang maaari ka naming ipakulong sa nangyari ngayon?"
Kaagad namang nanlaki ang kanyang mga mata sa sinabi nito.
"Ho?" gulat niyang tanong.
"Bakit ka nagulat? Kaya ka naming sampahan ng kasong panggagahasa," sabi ni Glen.
"Pero hindi ko ginahasa si Marian. Pareho naming ginusto ang nangyari," napataas ang boses niya nang sabihin iyon.
"Jin, walang imposible para sa pamilya namin. Kaya naming paikutin ang batas," sarkastiko nitong sabi.
Napag-isip-isip niyang tama nga ang pinagsasabi nito. Wala siyang laban kung iyon nga ang gustong palabasin ng pamilya ni Marian. At alam niyang wala ring magagawa si Marian para ipagtanggol siya at ilabas ang katotohanan. Ayaw niyang makulong. Alam niyang maaaring mawalan din ng kabuhayan ang kanyang ama ng dahil lang sa nangyaring iyon.
Hindi na siya nakapagsalita. Bigla itong lumapit sa kanya at umakbay.
"Mapag-uusapan naman natin ito ng maayos, Jin, kung susunod ka lang sa kagustuhan ko," pabulong na sabi ni Glen.
Kinilabutan siya nang mga sandaling iyon. May naiisip na siya sa gusto nitong mangyari. Alam niyang bakla si Glen at gusto siya nitong gamitin. Pero hindi pa rin siya umimik. Naramdaman niya ang kamay nitong naglakbay sa kanyang likuran pababa sa kanyang pang-upo.
"Jin, sa totoo lang matagal na kitang sinusubaybayan. Matagal na akong nahuhumaling sa 'yo," bulong ulit nito sa kanyang tenga.
Hindi nga siya nagkamali ng iniisip. Hindi siya makapaniwalang sa laki ng katawan nito ay isa pa lang bakla. Humugot siya nang malalim na hininga. Kailangan niyang iligtas ang kanyang sarili. At saka maraming bakla na rin naman ang nagpakasasa sa kanyang katawan kaya ano pa ba ang ipagdadamot niya kay Glen? Sa pagkakataong iyon pa ba siya tatanggi e sarili niyang buhay ang nakasalalay?
"Kailan mo gusto?" mariin niyang tanong dito.
Hindi muna ito tumugon sa kanya. Naglakbay ang isa pa nitong kamay galing sa kanyang dibdib patungo sa kanyang harapan. Kaagad nitong hinimas ang kanyang pagkalalaki. Ang isang kamay naman nito ay humihimas na sa kanyang puwet.
"Ngayon na, Jin," sabi nito. "Gusto ko lang tikman ang kinababaliwan kong katawan mo lalo na itong pagkalalaki mo." Patuloy ito sa paghimas sa kanyang harapan hanggang sa tuluyan na nga iyong nagising. Lumabas na kaagad ang ulo ng kanyang kargada sa brief.
Sunod-sunod na lunok naman agad ng laway ang ginawa ni Glen nang makita ang malakobrang ulo ng kanyang pagkalalaki. Pinanggigilan naman agad iyon ng machong bakla.
"H'wag tayo rito, baka may makakita," sabi niya.
Dumilim na nga ang paligid. Inakbayan niya si Glen at naglakad na nga sila. Plano niyang doon ito dalhin sa kubo. Habang naglalakad sila ay nasa loob na ng kanyang brief ang kamay ni Glen at pinaglaruan na ang kanyang napakatigas na pagkalalaki.
Napapasinghap naman siya ng hangin dahil sa totoo lang ay nag-uumpisa na siyang uminit no'n. Biglang isinubsob ni Glen ang mukha sa kanyang mabuhok na kilikili at kaagad niyang naramdaman ang paghimod nito sa parting iyon. Nakiliti siya.
"Mamaya na 'yan, puwede? Tumingin ka muna sa daan," irita niyang sabi rito.
Tumigil naman si Glen sa paghimod ng kanyang kilikili pero ang kamay nito ay nakahawak pa rin sa kanyang kargada na noon ay pumipintig-pintig na sa tigas. Alam niyang nilalabasan na rin siya ng pre-cum noon.
Pagdating nila sa kubo ay kaagad na humiga sa papag si Jin. Inunan niya ang kanyang mga kamay. Tanging liwanag na lang ng buwan ang saksi sa gagawin nilang kahalayan nang mga sandaling iyon.
"Dalian mo, sir. Malamok na rito," utos niya.
Sa totoo lang ay nasasabik na rin siya sa pagpapaligayang gagawin ni Glen sa kanya. Hindi pa rin kasi siya makapaniwalang isang gwapo at machong tulad nito ay nababaliw pala sa kanyang pagkalalaki.
Kaagad namang tumalima si Glen. Hinubad kaagad nito ang kanyang natitirang saplot. Umigkas kaagad ang napakatigas niyang pagkalalaki. Sinalsal agad iyon ng bakla. Pumikit naman siya. Hahayaan lamang niyang trabahuin siya nito.