ดาวน์โหลดแอป
20.18% 这个人仙太过正经 / Chapter 110: 第一百零七章 真假强运

บท 110: 第一百零七章 真假强运

这大荒还能不能好了?

  玄女宗后山,竹林阁楼前。

  吴妄一脸郁闷地踏步而出,浑身已是被冷汗湿透,回想了下刚刚的经历,现在只想吟诗一首。

  大风起兮云飞扬,安得仙子诉衷肠。

  净月师姐怎么就不相信呢?

  他吴妄绝非什么强运之人,哪个强运之人能在七八岁就被先天神下咒?

  明明有大好年华可以在北野挥霍,却被迫漂洋过海来人域,为了能洞房花烛夜找回自己,拼命修……咳,惦记十凶教中寄存的先天神神力!

  而且,吴妄也没发现自己给氏族带来了什么好处呀。

  好像自己出生以后过了几年,熊抱族就没见过有什么干旱或者水灾……

  季默招呼道:“宗主,你怎么出来了?”

  林祈含笑看向吴妄,眯眼轻笑欣欣然。

  “我问你们,”吴妄嘀咕道,“跟我认识以后,运气真的变好了?这是很认真之事,莫要说轻佻轻浮之言。”

  林祈道:“自从与老师相伴,弟子感悟多了三成,修行时隐隐能看到一道门户在弟子面前,元婴只要推开此门户,就可成就仙人之基。”

  吴妄瞪了眼林祈:“真的假的?”

  “老师可想想林素轻仙子。”

  林祈温声道:

  “林素轻仙子是陪伴老师最久,与老师关系最密切的女子。

  我听灭宗的茅长老提起过,她原本只是一个小小宗门不起眼的弟子,这辈子的成就大概率也就只是凝丹境,现如今却有了非凡际遇。

  这些都是因老师而起。”

  吴妄表情越发凝重,这些事摆一起,自己还真像是传闻中的强运之人。

  不说其他,单说自身际遇,遇神农氏、得炎帝令,被小精卫喂了一颗灵果、一番操作得了星神血脉,离开北野不过数年,战力已是飙升了一大截。

  “那个……”

  季默突然道:“我感悟是比以前少了的。”

  吴妄和林祈齐齐看了过来。

  少主的那对眼球,贼亮!

  “具体说说。”

  “啊,”季默面露回忆之色,小声道,“这事从北野开始就挺明显了,我其实是属于修行不勤奋,纯粹靠天赋吃饭的类型。”

  嗡——

  林祈身后多了一把不断轻颤的仙剑,“允许你再重新准备些措辞。”

  “这个,嘿嘿,”季默躲去吴妄身后,笑道,“真不是我吹嘘,修行之事我确实不太感兴趣,咱不是约好去逛花楼了吗?”

  林祈哼了声,淡定地收起了仙剑。

  吴妄道:“先说运道的问题。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C110
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ