ดาวน์โหลดแอป
82.02% 白手当家 / Chapter 1481: 第1480章 欲纵故擒

บท 1481: 第1480章 欲纵故擒

陈飞刚走,崔永远就来了。

  “老板,我肯定要留下的啊。”

  白手笑道:“留下就留下。我不是已经说了么,欢迎大家全部留下。”

  崔永远也笑了笑,“我回过神来了。你上午开会开得有点那个,开始我还不太明白。后来我才知道,你这是欲纵故擒。”

  “哎,那成语叫欲擒故纵,不叫欲纵故擒。”

  “可你是欲纵故擒。”崔永远说道:“要是把原来的所有中层都留下,那问题就有点麻烦了。”

  白手嗯了一下,“老崔,就上午参与开会的人,你估计会有多少人离开?”

  崔永远略作思忖,“恐怕愿意离开的蛮多多,少说也超过三十个。”

  “哎,不会吧,我以为会有一大半的。老崔,自己创业不好吗?”

  “我的老板啊,你是成功人士,你是站着说话不腰疼。”

  白手咧嘴一乐,“什么情况?我洗耳恭听,愿闻其详。”

  崔永远说道:“在杭州这几年,我认识了一个教授,是研究什么社会学的。承蒙他看得起我,我们偶尔小酌几杯,他对我讲了很多道理。其中有两个道理,让我记忆深刻。”

  “哦,你说来听听,是什么道理?”

  这时,办公室的门被敲响。

  白手说了声“请进”。

  是吴风雷和冯久良,一个大专生一个中专生,与陈飞一起,被白手称为“仨秀才”。

  吴冯二人看到崔永远在,站在门口不进来。

  冯久良说道:“对不起,老板,我们打扰了。”

  吴风雷说道:“对不起,老板。对不起,老崔,接待室没人。”

  白手招招手,“既来之,则进之。”

  崔永远笑道:“不是军机大事,你们就快过来坐吧。”

  “让门开着。”白手也笑道。

  吴冯二人不好意思的笑笑,走过来在沙发上坐下。

  白手拿起香烟分了一遍,“老崔,你继续说。”

  “那位教授说,人容易被自己的习惯左右,也更容易被环境支配。一旦习惯了,就会感到舒适,于是就形成了一个舒适区。他说大部分人,都不愿意离开舒适区。就比方说我,我待在杭州,如果再待下去,就不想再改变了。”

  冯久良说道:“这个说法,我也听过。人老是待在舒适区,就会不思进取,所在不能老待在舒适区。”

  崔永远点了点头,“所以我认为,即使没有这次重组,老板也该对咱们这些外派的人动动手术。”

  吴风雷表示赞同,“在一个地方待久了,确实会发生不少问题。”

  白手也点点头,“老崔,你说两个道理,那另一个道理呢?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1481
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ