ดาวน์โหลดแอป
47.28% 惹草 / Chapter 87: 第090章:要你的命

บท 87: 第090章:要你的命

其实宋词拿手的菜也就那么几样,毕竟她那会儿条件不允许,只能翻来覆去地炒,翻来覆去地吃。

  也正是因为那会儿锻炼出来的,削尖了脑袋搞花样的本领,重新做起来倒也得心应手。

  海姨想来帮忙,被许庭川劝阻:“您歇着吧,我们来就行。”

  宋词笑了笑,打趣他说:“鱼鳞都不会刮,你还能干什么?”

  虽然海姨老说他小时候怎么怎么样,但瘦死的骆驼比马大,他再怎么勤奋节俭,在这种厨房琐事上,还是富贵闲人的命。

  果不其然,一条鱼在他手里像抹了油,握也握不住,从砧板又跳回水槽,溅了他一身的水花。

  许庭川脸上难得表现出来一种慌乱的神情,望了眼衬衫上的水渍,手足无措。

  宋词觉得好笑,无情地嘲讽了一番,又拿着手机“咔咔”拍了好几张照。

  “让你记得穿围裙,偏不要。”

  “没事儿,衬衫脏了就换。”

  宋词还是解下自己腰间围着的给他系上。

  他宽肩窄腰,天生的衣架子,就算是系了围裙,举手投足间也有股难以形容的翩翩风度。

  “不去当模特可惜了。”

  许庭川任由她的调侃,背着手像领导视察一样站在她身后。

  看她利落地抓起水槽里的鲫鱼,拿刀背猛拍鱼头,三两下将鱼鳞剔除的干净。

  她手腕很纤细,可拿刀却是又快又稳。

  刮鱼鳞的时候轻咬着下唇,眉宇微微蹙起,眼神专注。

  厨房内的壁灯洒下来一片温润的光芒,显得她肌肤透亮,白璧无瑕。

  许庭川神情恍惚了一瞬。

  普通而平常的日子,好似壁炉的柴火,暖人心弦。

  可能有水滴溅到她脸上,有些不适,她转过脸来:“帮我擦一擦,我带着手套不好弄。”

  许庭川突然就捧起她的脸,在她脸颊上重重啄了一口,笑说:“这么贤惠,很适合娶进门当小老婆。”

  “你的意思是你还要娶一房大老婆?”宋词挥了挥手上的菜刀。

  “小老婆这么凶,吃了熊心豹子胆也不敢。”

  “知道就好。”

  宋词神灵活现地指使他剥蒜、剁姜、切辣椒等打下手的活儿,等看到砧板上的成品,委实不堪入目,姜丝切成了姜块儿,辣椒一段段的基本观赏性都没有。

  她不禁咂舌:“《饮食男女》让你来演李安得吐血而亡。”

  “......”

  “有钱人是不是连厨房压根都没进过?”

  许庭川倒是很坦诚:“确实。”

  宋词无语凝噎。

  最后端上桌的,简简单单三菜一汤,却足足花费了两个小时多。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C87
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ