บท 6: Tatlo
Bus
Bryce Bernardo POV
Nandito kami ngayon sa bus kasama ko nga pala ang babaeng sinusundan ko. SUCCESS.
Tinignan ko ang kasama ko na abala sa telepono niya. I just stared at her existence. Shes so...pretty.
Naputol lang ang pagtitig ko sa kaniya nang tumunog ang telepono ko. Kinuha ko ito sa loob ng bulsa ko sabay tingin kung sino ang tumatawag.
Mom calling...
Sinagot ko agad ito. "Hello ma." Panimula ko.
"Bryce unsay oras na? Nganong wala pa ka diri? You're making us worried Bryce. Hali na diri. (Bryce anong oras na? Bakit wala ka pa dito? ; Halika na dito)" Sabi ni mama.
I heaved a sigh. "Ma himuon gyud ko nimo'g bata ba. I'm not a kid anymore ma. Ay na mo ug kabalaka diha. Mo uli lagi ko not now but maybe later. (Ma ginagawa mo talaga akong bata, Huwag na kayung mag-alala diyan, Uuwi ako)" Sagot ko.
"O sige. Amping baya dong ha. Gihulat naka ni Trixie diri. Mag dula na daw mo (Magiingat ka anak ha, naghihintay na si Trixie sayo dito. Magalalaro na daw kayo)" Sagot ni mama.
I just smiled. Miss ko na rin si Trixie, nakakabata kong kapatid.
"O sige ma. I text you if naa na ko sa gawas sa balay (I text you if nasa labas na ako ng bahay)" Sagot ko.
"Labyu." Dagdag ko pa sabay baba sa telepono ko.
Ibinalik ko ito sa bulsa ko. Tinignan ko ulit ang kasama ko nakatingin na ito sa akin. I just gave her a 'what's that look for' look.
"Bakit?" Tanong ko sa kaniya.
Tumawa naman siya. Kumunot naman ang noo ko. "What's funny?" Iritado kong tanong.
She forced her laugh. "Nothing." Aniya sabay palihim na humahalikhik.
Hindi ko na napagilan ang sarili ko kinuha ko ang braso niya at hinarap siya. Nagulat naman siya sa ginawa ko. Isang inch lang ang pagitan namin at kunting galaw niya lang mahahalikan ko na siya. Parang nag slowmo 'yung parang kami lang dalawa ang tao dito sa bus. Bigla naman siyang natauhan at lumayo sa akin sabay iwas ng tingin.
Papunta kami ngayon sa Cagayan de Oro City pero magpapahinga muna siguro ako sa Butuan may uncle kasi akong mayroong hotel doon. Mag a-alas sais na rin ng gabi. Dalawang oras rin ang biyahe papuntang Butuan City pero worth it naman kasi ang ganda ng hotel ni uncle do'n.
Bumaling ako sa kasamahan ko. "Hey." Tipid kong sabi.
Bumaling naman siya sa akin. "Yes?" Mataray niyang sabi.
Ang sungit niya talaga pero worth it naman kasi ang ganda niya eh.
"Ahm...Gusto mong sumama sa akin? May kakilala ako sa Butuan." Pag-aaya ko.
Tinaasan niya ako ng kilay. "At bakit naman ako sasama sayo?" Mataray niyang tanong.
"Kasi mahaba haba pa ang biyahe kung pipilitin mong bumyahe papuntang Cagayan De Oro. Ikaw rin. Sayang, ang ganda pa naman ng hotel ng kakilala ko." Sabi ko sabay ngiwi.
I saw her teased. Ang ganda niya talaga kahit kailan.
"Saan ba ang Butuan City na 'yan? Malayo pa ba?" Curious niyang tanong.
Umiling ako. "Malapit na lang. Next nito Butuan City na. Ano? Di ka ba talaga sasama sa akin?" Tanong ko ulit sabay taas-baba ng kilay ko.
Nag-isip pa siya. "Ahm..." Aniya.
Sana pumayag siyang magpahinga muna kami sa Butuan City. Ganda pa naman do'n.
Nagulat ako ng tumango siya. "Sige pero...walang malisya to ha. It's just...I want to rest kaya sasama ako sa 'yo sa hotel ng kakilala mo." Sabi niya sabay halukipkip.
Ngumiti ako sa kaniya. "Good." Tipid kong sabi.
Umiwas lang siya ng tingin sa akin sabay kuha sa telepono niyang latest model ngayon. For sure iphone 11 'yung phone niya kasi dalawa yung rear camera nito. Sa akin naman old model lang iphone 6plus lang 'yung akin. Five years na 'to sa akin pero 'di pa rin nasisira dahil hindi kasi ako abusado sa bagay hindi kagaya ni Trixie na kakabili pa lang ng laruan, sira agad.
Ang sarap niyang titigan lalo na ang mga labi at mga mata niya, nakaka addict. Bigla itong naputol nang tumunog ang phone ko, Hayy panira ng momentum. Tinignan ko kung sino ang tumatawag.
Jeorge calling...
Kumulo tuloy 'yung dugo ko.
Sinagot ko ito. "Hello." Panimula ko.
"Bro I know kasama mo yung girlfriend ko but please...take her. Just promise me bro." Sabi niya.
Tinignan ko muna 'yung kasama ko. Napaka gago niya para sayangin ka.
"Huwag mo akong itulad sa 'yo. Hinding hindi ko siya sasaktan. O sige na aalis na kami." Pagsisinungaling ko.
I heard him sigh. "One day babawiin ko din siya sa 'yo. Sa ngayon magpaka saya ka muna diyan kasama siya pero sa araw na babawiin ko siya sayo wala ng extension." Aniya sabay end ng call.
"Tang*na mo rin!" Di ko napigilang 'di mapasigaw sa inis.
Tumingin naman siya sa akin. "Sinong kausap mo? Ba't parang na batrip ka?" Tanong niya sabay pigil sa sarili niyang tumawa.
Tinignan ko lang siya sandali sabay iwas ng tingin. "W-Wala...may asungot lang." Sagot ko.
Tumango lang siya sabay balik sa paglalaro sa telepono niya. Iniisip ko pa lang na kukunin niya sa akin si Marian para na akong sasabog na parang bulkan. No! Hindi ako papayag na kukunin niya sa akin si Marian. Hindi ko hahayaang mapunta siya sa gagong 'yun.
Natigil lang ang pag-iisip ko nang makita ko ang terminal na naka sulat sa itaas na Welcome to Butuan City Bus Terminal. Pagka hinto nito bumaba na ang ilan sa mga pasahero pagkatapos nilang makababa saka kami bumaba ng kasama ko.
"Ito na ba ang Butuan?" Tanong niya.
I just nodded at her. "Yup." Sagot ko sabay ngiti.
"Ang ganda naman pala dito." Aniya sabay ikot sa mata niya sa mga struktura.
Ngumiti ako. "Aba siyempre naman. Tara." Sagot ko sabay kuha sa kamay niya.
Nagulat ako nang 'di siya umangal. Palihim lang akong ngumiti.
"Saan naman tayo?" Tanong niya.
I gave her a wink. "Basta." Sabi ko sabay takbo namin.
May nakita akong isang tricycle kaya tinawag ko ito. "Kuya mo sakay me (Kuya sasakay kami)" Sigaw ko.
Pero 'di narinig ng tricycle driver ang sigaw ko. Napasabunot na lang ako sa buhok ko. Tumakbo ulit kami at may nakita kaming tricycle na papaalis na sana pero tinawag namin ito. Buti na lang talaga at huminto ito at pumunta sa gawi namin.
"Aha mo ma'am, sir? (Saan kayo ma'am, sir?)" Tanong ng mama sa amin.
"Sa Casa del Vidan me kuya (Sa Casa del Vidan po kami kuya)" Sagot ko.
Tumango naman siya. "Ah sige...sakay na mo ( Ah sige...sakay na kayo)" Sabi niya.
Inalalayan ko naman ang kasama ko na makapasok sa tricycle. Ako ang nasa harap at siya naman ang nasa likod ko.
Bumaling ako sa kaniya. "Ngayon ka lang ba nakasakay ng ganito?" Tanong ko.
Tumango naman siya. Bakas naman sa itsura niya na hindi pa siya nakakasakay ng ganito kasi parang naninibago siya eh. 'Di siguro siya sanay na sumakay ng ganito kasi sa Manila taxi, grab, uber at kung ano pa. Pero dito sa probinsiya may taxi rin naman pero mas preferred dito ang tricycle.
Malayo pa lang kitang kita ko na ang hotel ni uncle. Ang hotel niya kasi ang pinaka malaking hotel sa buong Butuan City kaya maraming nag che check in dito kasi maganda ang features ng hotel niya. Mawawala talaga ang negative vibes mo.
Huminto ang sinasakyan naming tricycle. "Ari na ta (Nandito na tayo)" Sabi ni manong.
Naunang bumaba ang kasama ko bago ako. Binigay ko 'yung bayad sa mama sabay labas ng tricycle pagka labas ko bumungad sa akin ang hotel ni uncle. Wala pa ring kupas, ang ganda pa rin.
Bumaling ako sa kaniya. "Tara. Pasok na tayo?" Pag-aaya ko.
Tumango naman ito. "Sige." Tipid nitong sagot.
Pumasok kaming dalawa sa loob ng hotel napa hanga ako sa ganda nito para ka kasing nasa loob ng palasyo sa ganda nito. I saw her surprised by the glamour of the hotel.
"Ang ganda." She muttered.
Narinig ko naman ang sinabi niya. Tinignan ko siya. "Napaka ganda." I muttered.
Tumingin naman siya sa gawi ko na nakatingin sa kaniya. Umiwas ako ng tingin. "A-Ang ganda ng Chandeliers. Ang g-ganda." Pag-iiba ko sabay tingin sa chandeliers.
I saw her chuckled. Hindi siya galit sa akin? Seryoso ba 'to? Hindi naman siguro ako nananaginip. Sinampal ko 'yung mukha ko at ang sakit, totoo nga.
"What are you doing?" Natatawa niyang tanong.
I pouted at her. "Nothing." Sabi ko sabay iwas ng tingin.
While linilibot niya 'yung mga mata niya sa mga palamuti at atraksiyon ng hotel. Iniwan ko muna siya at pumunta sa counter.
"Miss." I uttered.
I saw the lady got blushed. "Sir Bryce kayo po pala yan. Mag che check in po kayo?" She asked eagerly.
I nodded at her. "Oo bale two rooms. May available pa ba?" Tanong ko.
Tumango naman siya. "Opo. Room 346 and 347 po." Sagot niya.
Magkatabi pa talaga kami ah. Bumaling ulit ako sa babae. "Okay, mag che check in kami." Sagot ko.
Pagkatapos kong makipag-usap sa babae bumalik ako sa kasama ko na abala sa telepono niya.
"Hey." Tawag ko sa kaniya.
Lumingon naman siya. "Yes?" Sagot niya.
"Halika na." Sabi ko sa kaniya sabay ngiti.
I saw her brows furrowed in confusion. "Where?" Tanong niya.
"Saan pa eh 'di magpapahinga na." Sagot ko.
Itinigil niya na ang pag tetelepono at inilagay ito sa purse niya.
Bumaling siya sa akin. "Fine." Aniya sabay lakad.
Tinignan ko lang siyang naglalakad. Damn! This lady is so pretty enough to be wasted.
Continue reading :)
Hi there, thank you for reading this chapter hope you like it. Please do vote and comment, thank you. Spread this story :)
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง