ดาวน์โหลดแอป
97.3% 麒麟剑往事 / Chapter 542: 第五百四十二章 品洋酒

บท 542: 第五百四十二章 品洋酒

陶友谅把东方如涛和牛富田送到大门口,等到那辆汽车飞驰而去,他就去了田中一郎的办公室。

  走进田中的办公室,陶友谅笑着问:“田中先生,你跟东方如涛谈得一定很投机吧?要不然不会让派车送他们。”

  田中一郎点点头,“还好,这次东方如涛表现得很温顺,没有像上次那样桀骜不驯。他们来是不是有什么事啊?”

  “那位姓牛的跟我来哭穷,说他们春上就没有唱多少戏,这阵子天热,更没有人请他们唱戏,他们戏班子的日子不好过。”

  “我就知道他们不会无缘无故来这儿。”

  “那个姓牛的还说,以前都是东方如涛从家里拿的钱,现在不好意思再用他们家的钱了。东方如涛的两个兄弟年前都成了亲,家里十来多口人就靠着那个药铺吃饭,日子也过得紧巴巴的。”

  “这倒也对,”田中一郎笑道,“我在那个镇上行医的时候就听人说过,东方如涛他爹东方自强是个善人,穷人到他那儿看病,他一般就不收钱。”

  “我看他俩今天就是化缘来了。”陶友谅说道。

  “既然他们来了,改天你就给他们送几个钱吧。”

  陶友谅点点头,“我知道了,还拿上次那么多吧?”

  “行啊。”田中一郎又说:“去的时候再给他们送些粮食,别忘了拍几张照片,说不定以后还有用。”

  “行啊,我记住了。”

  “上次的照片上画报的事,你没有跟他们说吧?”

  “没有,我绝对是守口如瓶。”然后,他又陪着笑说:“上次我给他们送钱,他们那些人都很感激你啊!”

  “陶桑,这些支那人的脾气我摸得清,他们就是喜欢钱!”田中一郎得意地笑了,“东方如涛不是有骨气嘛,没有钱吃饭的时候,他也照样得跟我服软。我就知道,他东方如涛逃不出我的手掌心!”

  “他们要是想走早就走了,”陶友谅说道,“那个姓牛的跟我说了,他们戏班子有些人已经走了,留下这些都是不愿意离开的。东方如涛的家就在沙河镇,他父母妻儿都在家里,他走又能到哪儿去啊?”

  “算他识时务,”田中一郎冷笑了几声,“一个唱戏的还摆出一副臭架子,他要还是原来那个臭脾气,我就让他上天无路入地无门。好了,你去忙吧,啥时候等我闲了,你喊他来给我唱几段!”

  “那还不是随喊随到啊!”陶友谅笑着说。

  司机把东方如涛和牛富田送到麒麟剧社的大门外,他就调转车头走了。

  李忠信把大门打开,如涛他们两个走了进去。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C542
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ