ดาวน์โหลดแอป
96.22% 麒麟剑往事 / Chapter 536: 第五百三十六章 后悔莫及(二)

บท 536: 第五百三十六章 后悔莫及(二)

“他们不是吓胡扯嘛,谁主动去给他们唱戏了?”牛富田愤愤地说。

  “牛师傅,有这张照片在那儿摆着,这个事说不清了!”如涛无奈地说道,“日本人这一招真是狠毒啊,他们都是计划好的,田中跟我合影原来包藏祸心啊!”

  想到陶翻译官前来送钱的事,牛富田突然感到有些害怕。

  “牛师傅,还有一件事,我想问你。”

  “二少爷,有话你就尽管说吧。”

  “我刚才从河堤回来的时候,看见冷强跟几个警察在那个路口盘查。冷强说我跟田中是好朋友,他请我喝酒,还跟我合影。他还说,田中派人给咱送钱。除了咱应得的戏金,你没有收他额外的钱吧?”

  看到东方如涛悲愤的样子,牛富田不忍再瞒他,“二少爷,我上回没有跟你说实话,我收了那个翻译官三十块钱。我也没有想着独吞这个钱,就是想留着让戏班子的人以后吃饭用。这个事我对不住你,我这两天就把钱给他退回去!”

  东方如涛苦笑着说:“还不还都无所谓了,画报上都登出来了,说咱戏班子收了日本人的资助,你就是还给他,大家还会这样说的。”

  “二少爷,这事都怪我了。要不是当初我答应那个翻译官去给他们唱戏,也没有底下这些事了!”牛富田痛心疾首地说。

  东方如涛摇摇头,“牛师傅,你也不要太自责。除非咱们戏班子不留在这儿,当了亡国奴,受日本人的摆布是迟早的事,我留在这儿就是自取其辱啊!”

  “二少爷,你说底下咱咋办啊?”

  “我也不知道啊!牛师傅,你去忙吧,我坐屋里静一静!”

  “那好,你歇歇吧。”

  牛富田走了出去。

  东方如涛又看了一遍杜昂的那封来信和那张画报,他的心中更加难过,他起身把门关上就去里屋躺到了床上。过了一会儿,他就睡着了。

  东方如涛恍恍惚惚来到了大街上,他看到一些店铺的门口挂着膏药旗。“这么快就有日本人来漯河做生意了。”他心里想道。

  突然,如涛听到一个女子的声音,“东方班主,你也来街上逛逛啊?”

  他抬头一看,说话的女子是屠立秋。屠立秋和米香兰手挽着手、笑盈盈地朝他走了过来。

  看见米香兰,如涛十分惊喜地问:“香兰,真的是你吗?你不是......”

  还没等他说完,米香兰就笑着说:“如涛哥,真的是我。我之前去外地了,前天刚回来的。如涛哥,你还好吧?”

  “我很好。”如涛激动地说。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C536
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ