ดาวน์โหลดแอป
27.64% 麒麟剑往事 / Chapter 154: 第一百五十四章

บท 154: 第一百五十四章

自强回到屋里,看见季凤兰正坐在床边嗑着瓜子。季凤兰问:“你咋才回来啊?”自强沉着脸说:“咱娘跟我说老许大娘不打算在咱家干了,她跟老许大爷今儿下午就要走。”季凤兰哼了一声,“她不想干她走,咱拿着钱,多少人也能招来啊!”

  自强强压住心头的怒火,“我还听说老许大娘给你送过来石榴、菊花糕了?”季凤兰笑着把瓜子皮吐到自强的身上,“上一回我就跟你说了,从那以后我就不理她了。这个死老婆子厚着脸皮给我送东西,谁稀罕她的石榴跟菊花糕啊?我听见她说话就够了!她走了没有多长时间,我把她送的东西都扔到垃圾池里了!”

  “你这个人咋这样啊?”自强不耐烦地拍了拍自己的衣服,“人家一个上了年纪的人来给你送东西,你都扔垃圾池里了!老许大娘自己掏钱给你买的菊花糕你也扔了,你就是不想吃就让别人吃啊。你以为这些东西都是从天上掉下来的啊?‘一粥一饭当思来之不易,半丝半缕恒念物力维艰’,这句话你都不知道吗?你说扔就把东西扔了!”

  季凤兰哼了一声,“我不管它是不是从天上掉下来的,我就把它扔了,你能咋的啊?”“你这个人咋这么不懂事啊?”自强生气地瞪着季凤兰,“人家好心好意来给你送东西,你扔了还说这样的话,他们老两口在咱家二十多年了,都没有人说他们不好。你才到这个家几个月,咋就看着她这么不顺眼呢?到底是怨人家,还是怨你啊?才就这几天,老许大娘都找咱娘哭过两回了!”

  “她哭是她想哭,”季凤兰得意地说,“她要是想走就走呗,又没有人拽住她的腿!”“她走了,家里这么多人的饭你去做啊?”自强气鼓鼓地说,“她在咱家二十多年了,你来这个家不到一年就把人家撵走了,这个事传出去你落个啥名声啊?”

  季凤兰起身拉住自强的手,笑着说:“自强,我就是想不明白,你跟咱娘咋把一个家里干活的看这么重啊?咱家花钱雇的一个下人,她就得听咱的。让她往东她不能往西,让她撵狗她不能撵鸡。我才说了她一句,她就能说我十句。你看看你们这个家,还是书香门第呢,伙计竟然比东家还厉害!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C154
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ