ดาวน์โหลดแอป
27.46% 麒麟剑往事 / Chapter 153: 第一百五十三章

บท 153: 第一百五十三章

耿氏忍不住大哭了起来,“妹子啊,我就不知道咋跟你说了。昨儿个是重阳节,你大侄子送过来几个石榴......”

  徐氏连忙说:“石榴我知道啊,你还给我送过去两个。”耿氏用衣襟擦了擦眼泪,“你听我往底下说啊!”徐氏就不说话了。

  “我给你送了两个,给咱婶子送了一个,我留了两个,就想把最大的那个给自强媳妇送过去。送你大侄子回家的时候,我到街上碰见一个卖菊花糕的。我知道自强媳妇爱吃零嘴,就买了一斤,连那个石榴一块给她送过去了。你也知道上一回那个事,事过了了,我心里一直后悔。我一个老婆子,不应该跟一个小媳妇生这个气啊。我也想借着给她送石榴,俺俩能和好。我把石榴跟菊花糕给她送到屋里,也没看出来她有啥不高兴。她还喊我大娘,让我坐下歇歇。我也没有坐,就说我还有活得干,就走了。”

  “这不是好事嘛!”徐氏又忍不住说。“我开始也觉得是好事,谁知道我是用热脸往人家冷屁股上贴啊?”耿氏又痛哭起来,徐氏连忙劝她,“嫂子,你别哭了,有啥委屈就跟我说吧。”

  耿氏停了片刻,“今儿个吃了早饭,我把灶膛里的灰掏出来用篮子㧟着想倒到院子东南角那个垃圾池里。我走到垃圾池旁边,看见里面有一个大石榴,还有一个纸包,就是那一包菊花糕,纸包外面扎的绳子都还没有解。妹子,你说说这是啥事啊?她不是看不起我这个糟老婆子嘛,我在这个家还有啥意思啊?我就跟你哥说,俺俩不能再干了,别让自强媳妇看见俺两个不高兴!”

  徐氏气得满脸通红,“嫂子,儿媳妇不懂事惹你生气了,我这个当婆婆的先给你赔个不是。”耿氏急忙说:“妹子,你可别这样说。她是她,你是你。你是啥样的人,我还不知道嘛!”

  徐氏说:“嫂子,既然你知道我是啥样的人,你就听我的,你跟俺老许哥谁都不能走。上一回那个事,我没有跟你兄弟说,也没有跟自强说。这一回不一样了,我得跟他们爷俩都说说,得让自强跟他媳妇说说规矩了。”耿氏说:“妹子,我听你的,我跟你哥都不走了。”

  徐氏和耿氏又说了一会话,耿氏就离开去见老许了。

  吃晚饭的时候,季凤兰看到婆婆一脸的不悦,她隐约感到会跟她有关,她喝了一碗稀粥就匆匆回了屋。

  一家人都吃过饭,常氏起身要回屋,徐氏也站了起来,“自强,我先送你奶奶回屋,马上我还回来。你把碗筷收拾好端到灶屋再过来。”

  自强问:“娘,你有啥事吗?”徐氏说:“一会儿你就知道了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C153
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ