ดาวน์โหลดแอป
21.54% 麒麟剑往事 / Chapter 120: 第一百二十章

บท 120: 第一百二十章

自强说:“我也不是说这两天就得去,咱先计划好。啥时候你的活干完了,咱再一块去嘛。”

  此后,他们又在一块悄悄商量了几回。

  那天晚饭后,自强喊天佑一块到沙河里洗澡。走在去河边的路上,自强说:“天佑,你不是说锄地的活干完了嘛。”天佑高兴地说:“干完了,刘大伯说让我歇几天呢。”自强说:“那咱就去嵩山吧?”

  天佑想了想说:“咱去也中,我咋跟大伯说啊?”自强说:“这个事你就不用跟他说了,我去跟他说。大伯跟我说过好几回,他说一个人不能读死书,‘行万里路,读万卷书’,就不能整天蹲在家里。”

  天佑说:“既然你跟大伯说,这个事我就不管了。不过这个事,你不得让老太太、太太知道吗?”

  自强笑着说:“我要是说去嵩山爬山,俺娘、俺奶奶她们肯定都不会愿意。我就跟她们说,咱去找水来玩,得在那儿玩几天。咱先去找水来,他要是能跟咱一块去,咱就三个人去;他要是去不上,就咱俩一块去。等咱俩爬了山再回来,神不知鬼不觉的,她们还以为咱俩真是在寺院里玩呢。”天佑有些担心地说:“大伯要是万一知道了这个事,他会骂死我的!”“你不说,我不说,让水来也不能往外说,家里就没有一个人会知道了!”

  去圣寿寺见了水来之后,二人走到寺院北面的河堤上。看到河里一条条东来西往的行船,自强说:“天佑,你不是说嵩山在咱这儿的西北方向嘛,咱得从这儿往西、往北走。你看,这条河是从西边流过来的,咱坐船先往西走,底下再往北走不就中了嘛!”天佑点点头,“是这个理。”

  二人下了河堤来到渡口处。不多时,有一只向西行驶的大木船缓缓地停在渡口旁边。接着,有几个人拎着东西从船上走了下来。

  开船的人大声问:“还有没有上船的啊?要是没有,就开船了。”自强急忙说:“别走,俺两个要坐船。”

  自强和天佑上了船坐好,木船就向西行去。行了没多远,自强发现这条河往南转了弯,他不禁大吃一惊,但很快,他看到沙河又回到了原来的东西方向,那颗悬着的心才放了下来。

  坐在船上,尽管头顶有炎炎烈日,但自强一点都不觉得热,河面上的阵阵凉风使他心旷神怡。欣赏着两岸的杨柳,沐浴着阳光夏风,自强的心里有说不出的高兴。他拉了拉天佑的胳膊,“天佑,坐船上这个滋味不赖吧?”天佑笑着点了点头。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C120
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ