ดาวน์โหลดแอป
66.53% 黄泉小饭馆 / Chapter 175: 第一百七十五章贾府寻差事

บท 175: 第一百七十五章贾府寻差事

很快,老头和一个年轻小伙子端来了一大桶粥,在狄大哥的带领下,我们一伙人排好队领粥。

  “雁儿,珂儿,你们吃。”娘说完就要把碗里的粥倒给我和珂儿。

  “娘,你喝。”我推开她的碗。

  “娘,我也不要。”珂儿也说道。

  “你们还小,要多吃点东西,我年龄大了,不容易饿。”

  “你喝你的,我珂儿有一碗就够了,不够咱们再去城里要,要是你病倒了怎么办?你喝吧。”

  爹也领了粥回来,要把食物分给我和珂儿,我和珂儿同样拒绝。

  眼前的夫妻虽然不是我的父母,但我确实感受到了关爱,他们也饿着肚子,但却愿意把难得的食物分给我们。

  叫我们吃的差不多了,老头才缓缓说道:“你们也是家乡发了水灾,一路逃难而来的?”

  狄大哥点点头,“家乡被毁,我们只能走上这条路,也不知哪儿个地方能容下我们。”

  老头叹了口气,“天灾人祸,唉,南阳城中有一家大户人家,姓贾,他们刚搬来南阳城,正在找丫鬟和杂役,我看你们在这里挺多年轻人,或许可以碰碰运气。”

  “好,那我们去看一下,谢谢您。”

  老头摇摇头,“去吧,祝你们好运。”

  “大家吃好了吗?和我去那户人家看看吧,也算一条生路。”

  “好。”

  狄大哥一路打听,终于看到了一个大宅院,气派十足,门口放着两个比一人还高的石狮子。

  门口有一张桌子,坐着一个中年男子,衣着华丽,应该是管家。

  “你们谁有意向留在这里?”狄大哥问道?

  人群里有四个人默默地举起了手。

  狄大哥叹了一口气,“刚才过来的时候我看到有一条河,你们过去洗洗。”

  我也觉得身上脏的很,带着珂儿去了河边。

  河里倒映着我的影子,面黄肌瘦,扎着两个枯黄的小辫子,是一个十二三岁小女孩的模样,样貌清秀。

  我洗了脸,又帮珂儿洗漱了一下,跟着这几人往回去走。

  刚到娘和爹的身边,一个白发苍苍的老妇人哭着看向一个年轻女孩,“茶儿,你真的要去人家那里当丫鬟吗?”

  茶儿坚定的点了点头,“奶奶,我若是继续逃荒,这命恐怕就没了,您自己多多保重。”

  奶奶哭着点了点头,“也好,也好,这样能吃饱。”

  “狄大哥,麻烦你多照顾我奶奶。”

  狄大哥点了点了,不愿多说话。

  要去贾府当仆人的还有一个和我现在身份差不多大的小女孩,她哭哭啼啼的扑到父亲怀里,“爹,女儿走了,这样你就可以活下去了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C175
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ