ดาวน์โหลดแอป
48.49% 被迫修仙的我只想嫁人 / Chapter 512: 第五百一十二章

บท 512: 第五百一十二章

庹炎君不喜花正雅身上的味道,呛死个人,大门口都是,他本想来水淼淼这边避一避,结果被气的转身就进了映府,闻人仙都被他无视了。

  丫鬟被庹炎君生气的架势,吓的腿一软就摔在了地上。

  “唉,这是难为你们了,这宴会燚夭灵君竟然来了,他见不得旁人好,怕是来砸场子的。”

  示意旁人赶快把丫鬟扶到一边去,闻人仙看着面前的老人,并不谈论庹炎君,只拱手随便应和着,“你请。”

  花逸仙松了口气,“呼,淼淼厉害啊,你竟然把燚夭灵君凶走了。”

  “你是忘了在花城,我等第一次见燚夭灵君,淼淼还要提剑砍他呢。”蓝季轩补充了一句。

  花逸仙回想了一下,点着头,“突然感觉燚夭灵君有点可怜。”

  “他可怜!”水淼淼扫了眼花逸仙,你大脑是短路了吧,我这是被他踹了多少脚,才换来的他的心虚。

  “不要提他了。”水淼淼摇着手,“我们在来聊聊你祖奶奶吧,所以果然是隔代代遗传吗?”

  花逸仙花正雅两人的眼睛挺像的,只不过花逸仙脸不是圆的,五官要更凌厉点,但这些不重要,花逸仙就是靠那双眼睛在自己面前装痴卖萌的,成功蒙混过关好多事。

  “怎么样,羡慕吧。”花逸仙嘚瑟挑了下眉。

  “羡慕?我羡慕你什么!你就是”

  眼看两人要打起来了,冷凝痴急忙拉住水淼淼,问道,“那什么,琅娴大家怀中抱着白团子是什么?兔子吗?”

  “开什么玩笑!”听到兔子花逸仙就来气,抱上双臂,“我祖奶奶会养那种平凡的玩意吗?”

  “那是只狮子猫。”蓝季轩抢答道,“叫素雪。”

  花逸仙被噎了一下,气势全无,放下手,看向蓝季轩,恹恹的道,“话说,你要不要改姓花?”

  “不用了。”蓝季轩一本正经的拒绝道,然后看了眼花逸仙。

  花逸仙无奈的摆着手,“你说你说你继续说,反正我祖奶奶的事,你是比我还清楚。”

  “听说琅娴大家最喜这只狮子猫了,去哪都带着。”

  “那这只猫是很厉害咯?”

  “非也非也。”蓝季轩手轻摇着,后才发现手中无扇,不太习惯,语气停顿了来。

  “你这是要起范啊。”花逸仙嘲笑着,推了把蓝季轩,“红扇子要吗?”

  蓝季轩瞪向花逸仙,花逸仙随即转头望向水淼淼,转移着话题,“很简单的,这种做宠物样的观赏类动物,是被禁止修炼的,因为修炼到后期,说不就就会长出些奇奇怪怪的东西,破坏美感,伤到主家。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C512
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ