ดาวน์โหลดแอป
57.4% 偏执祁少他又黑化了 / Chapter 93: 093:很久很久以前的画面

บท 93: 093:很久很久以前的画面

夏忆安坐于舞台侧边某处,听着这琴声,心里的崇佩愈发增多了几分。

  享受着,沉醉着,在不知几首曲后,琴声才终停止。

  观众们在几秒的陶醉回神后,才在猛然刹那间,再次爆发了如雷的掌声。

  舞台中央,只见Moza微笑着起身,右手覆在腰身前,从容谦逊对着观众席微鞠了躬。

  霎那掌声愈响。

  随后,见他直身,目光带笑望向观众席。

  “首先,很高兴今晚能和大家相聚于此。”

  英文母语随着音乐厅四周的扩音器传遍至在场每人耳内,

  “这一次在北都的演奏会,于我来说有些特别。

  因为我感到很荣幸,能有幸邀请到一位我很赏识的新生作曲家,愿意来我的演奏会上为大家献奏一曲。”

  Moza说着之时,夏忆安也已是着一身及地拖尾纯白长裙走至他身旁。

  黑色长发柔顺自然披着,整个人在柔淡灯光的映衬下,愈发显得白得似仙不真实起来。

  观众席一瞬发出了不小的惊议声,席中的鹿言铭整双眸都已是狠狠一亮。

  而音乐厅内二层镂空的某处,某人深邃沉黑双眸也已是狠狠一颤。

  恍惚的,脑海里不自觉闪放出了很久很久以前的画面。

  黑直长发白玫瑰,白裙及地似仙来。

  “大家好,我是YIAN。”

  清浅柔和的声音缓缓入耳,只如一抹清泉沁入在场所有人心中。

  “首先,很荣幸能和大家相遇于此。

  其次,很感激Moza老师的邀请。能来到Moza老师的演奏会,是我毕生的荣幸。”

  “在此,请容许我带来一首拙曲献给Moza老师与大家。”

  一系列话落,夏忆安与身旁的Moza相视一笑,然后走至了钢琴前。

  入座,抬手,覆指,起落。

  曲声倾泻,如清泉,如月光,逸入人心间。

  一曲落毕,掌声再四起,一时难灭。

  夏忆安起身,同样礼貌对着观众席微鞠一躬以示感谢……

  ……

  晚上九点,演奏会成功闭幕。

  观众陆陆续续离场,而二层镂空那处,一道身影也选择了起身离去。

  “YIAN!”

  正转身欲要离开舞台的夏忆安,脚还未迈整个人已是狠狠一震!

  木然地转身,看清来人的刹那,整双眸都已是一红!

  “老师!”

  “YIAN,老师真的为你高兴,为你骄傲!”

  白胡子老头主动走近她,给了她一个温暖的久别的拥抱。

  “老师您怎么会来?”

  激动欣喜中,夏忆安真怕自己会忍不住哭鼻子。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C93
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ