ดาวน์โหลดแอป
20.19% 我的喵精小娘子 / Chapter 41: 第四十章 春心荡漾

บท 41: 第四十章 春心荡漾

苏言宝一听,嗷嗷叫着扑上前去将荷包抢在手里。

  曲宸见苏言宝扑得很猛,怕她摔下去,便用一只胳膊搂着她的腰。

  苏言宝却顺势将两条小腿儿又缠上了曲宸的腰,还用两只胳膊搂着他的脖子,把小下巴搁在他的肩膀上,舒舒服服地咯吱咯吱啃着荷包里的果脯。

  曲宸拍了一把苏言宝的小pp:“下来!”

  苏言宝蹬了蹬小腿儿,含混不清地一边吧唧着小嘴巴一边道:“biao~niao ba ”

  曲宸又拍了一把苏言宝的小p 股,真是越来越会撒娇了。

  见她赖在自己身上说什么也不下来,曲宸只好依着她,像抱小孩儿似的抱着她往外走。

  刚迈出去几步,察觉苏言宝身上只穿了件中衣,怕她着凉,又折回身来从衣架上捞下一件外套来给她披好了。

  走到房门口正好遇见了煮消食茶回来的小丫鬟,小丫鬟福身行了一礼,低头站到一旁:“少爷,消食茶煮好了。”

  小丫鬟看了曲宸怀里的苏言宝一眼,又快速垂下了脑袋,小声道:“小姐还要喝吗?”

  奇怪了,小丫鬟明明看的是苏言宝,可曲宸却感觉有一股热气从脚底板慢慢地涌上来,整个人好似被放进了蒸笼一般,浑身都微微浸出了一层薄汗,心里紧张又尴尬着。

  曲宸微微咳了一声,伸出一只手,“把茶给我吧。”

  接过小丫鬟捧在托盘里做工精致的小茶壶,曲宸迈步就走,急匆匆的,好似有人在后面追一般。

  站在门口的小丫鬟一脸复杂的表情:少爷今天这是怎么了?感觉有点怪怪的!

  曲宸快步走出暮辞院,转头看了看,四周没有人,这才慢下了步子。

  暗道:明明我也没做什么,怎么却有一种做坏事被抓包的心虚感呢?

  瞅了一眼怀里的苏言宝,她吃零嘴儿吃得正开心呢!

  又想起自己刚才的尴尬,心里不禁觉得气忿忿的,遂狠狠掐了一把苏言宝因为吃零嘴儿吃得鼓囊囊的小脸。

  苏言宝嗷呜一声,狠狠将曲宸掐着自己脸颊的大手拍下去,噘着嘴,生气道:“曲橙橙,你干什么,弄疼我啦!”

  说着就要伸出一只手手掐曲宸的脸,曲宸拍了一下她抬起的手,板着脸:“安分点儿,好好吃你的零嘴儿!再闹就不许吃了!”

  苏言宝鼓了鼓嘴巴,刚想开口说什么,余光瞥到曲宸黑着的脸,立马闭上了小嘴,重重地“哼”了一声,乖乖地趴在曲宸肩上继续吃零嘴儿了。

  曲宸一路抱着苏言宝回了朝闻院。


ความคิดของผู้สร้าง

大家猜猜发生什么啦??

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C41
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ