ดาวน์โหลดแอป
78.13% 我真不想当天师啊 / Chapter 829: 第八百二十八章 这就是我家

บท 829: 第八百二十八章 这就是我家

听着身后老人眼泪打在那照片上的声音,

  廉歌挪着脚,走进了楼道里,楼道外些声音渐远,楼道里再安静下来些。

  稍显昏暗的楼道里,亮起盏灯,往下挥洒着些灯火,映着灯下人的影子。

  挪着脚,廉歌拾阶而上,往着楼上走去。

  楼道里一盏盏灯相继往上亮起。

  再沿着楼梯,走过个拐角的平台,再拾阶而上,五楼楼道渐近。

  五楼楼道旁,几户人家都关着门,门上还贴着过年时候贴上去的春联,福字。

  往着楼上走着,廉歌看着。

  就在五楼楼道正对着过去的户人家门边,

  一个男孩腿缩着,背对着那户人家的屋门,靠在墙边,坐在过道里地上,埋着头。

  男孩裤腿上破着道口子,透过破开的口子,腿上带着块被磨掉了皮的伤口。

  正是先前在那公交站台前,绊倒了那打电话男人的男孩。

  走上了五楼,廉歌看着这男孩,在这男孩身前停下了脚,没出声说话。

  男孩依旧将头埋着,背对着那户人家的屋门坐在地上,只是似乎感觉到有人过,将已经缩着的脚,再缩了缩,身子蜷缩着。

  楼道里亮着灯,渐再重新熄灭。

  阵阵带着些寒意的风,透过楼道里敞开着的窗,从一户户人家屋门前,过道里拂过,

  颤动着人家屋前贴着的春联,福字。

  再有些昏暗下来的楼道里,愈加显得安静。

  ……

  “……动作快点啊,我们要出门了啊……”

  五楼,旁边户人家屋里响起阵话语声,

  紧跟着,那户人家推开了屋门,一个男人从屋里走了出来,正笑着对着屋里说着,

  楼道里的灯再亮了起来,往下挥洒下些灯火,

  紧跟着,那屋里响起阵轻快的脚步声,一个小孩从屋里跑出,跑到了他父亲跟前,

  看着自己孩子跑过来,男人一把将自己孩子抱了起来,

  “……走咯,带我宝贝儿子出门玩咯。”

  “……妈妈快点……”

  抱着自己孩子,男人笑着说着。

  小孩在自己父亲怀里转过头,望向了在屋门边,正换着鞋子的母亲,脆生生地喊道。

  “……好。好了,走吧。”

  小孩母亲笑着看着小孩父亲,看着小孩,应着,穿好了鞋子,跟着走出了屋。

  “……爸爸,我们一会儿去哪玩啊?”

  小孩又再转回头,问着自己父亲,

  “……我宝贝儿子想去哪玩啊……”

  ……

  蜷缩着腿,埋着头,背对着一户人家屋门坐在地上的男孩,似乎听着这楼道里热闹着的话语声,


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C829
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ