ดาวน์โหลดแอป
39.3% 我真不想当天师啊 / Chapter 417: 第四百一十六章 野猫

บท 417: 第四百一十六章 野猫

“……小姑娘这手艺……这拼着可真好啊……原来这猪排骨就长这样啊,老太婆我这么大岁数还没见过呢……”

  老太太看着自己身前那块被啃过的骨头,被顾小影放入那拼凑吻合的轮廓中,

  原本红润的脸上有些发白,看了看那桌上那骨头拼凑出的轮廓,又看了看廉歌和顾小影,勉强笑着,有些慌张着说着,

  只是说话间,又将手里拿着的那块排骨给扔了下,扔到了桌上,

  排骨落到桌上那装骨头的盘子边,差点又将那盘啃过的骨头又打翻,老太太有些慌乱的,又伸手去挡,衣袖上,沾满了油。

  闻声,廉歌转过视线,看了眼这老太太,没说什么。

  顾小影看了看这老太太,也没说话,只是放下了筷子,再看了看桌上那被骨头拼出来的轮廓,

  “廉歌……”

  转过头,顾小影看向廉歌,有些欲言又止,

  廉歌闻声,看向顾小影,再看了眼那桌上的骨头,没多说什么。

  ……

  “……小安,小安……结账。”

  老太太有些慌乱地擦着身上沾着的油水,从桌旁站起了身,

  起身时,还撞了下桌沿,踉跄了下,却顾及不上,只是朝着后厨喊着。

  “……来了,来了……”

  餐馆老板脸上堆着笑,手里拿着张抹布,擦着手,跑了出来。

  “……朱姨吃好了,要再喝点汤,消消食吗,我那正好又熬了锅汤……”

  走近到桌边,停住脚,餐馆老板脸上先是笑着,对着老太太说着,又顺着老太太不时的目光,往着圆桌上看了看,

  看着那桌上,骨头拼出的轮廓,餐馆老板先是顿了顿动作,紧接着又抬起头,脸上笑着看着老太太,

  “……朱姨,我看您这还有些没吃完,要不要我拿个袋子,给你打包上,带回家……”

  “不用了,不用了,下回再来,下回……结账,结账吧。”

  看着这餐馆老板,老太太慌忙着摆了摆手,

  “……一共是五十三块钱,朱姨你常来,就收你五十就好了。”

  餐馆老板再顿了顿动作,紧接着,脸上笑着,对着老太太硕大。

  “……给,不用找了,不用找了……”

  从兜里摸出了几张钞票,老太太都没怎么细看,便将钱塞给了餐馆老板,

  还没等餐馆老板将钱拿稳,就又慌乱着收回了手,几张钱,掉落在了地上,

  老太太转过了身,用腿挤开了旁边的凳子,慌乱着,朝着餐馆外跑了出去,临出门时,又踉跄了下,险些摔倒,却顾不上,只是往外慌忙走着。

  “……朱姨你慢走,下回再过来……”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C417
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ