ดาวน์โหลดแอป
28.65% 我真不想当天师啊 / Chapter 304: 第三百零三章 家,湖,灯火

บท 304: 第三百零三章 家,湖,灯火

“……这湖啊,我看了半辈子,它也看了我半辈子,六七岁那会儿,就跟着村里些差不多大的小孩,在那湖边抓螃蟹,那螃蟹啊,可真不少……有时候啊,一个石头下面,你一翻开,下面就藏着好几只螃蟹,捉了螃蟹拿回家,我娘啊,就给我蒸着吃,那味道可鲜着勒……”

  老渔夫说着,脸上露出些笑容,挤出些褶子,紧接着,笑容又褪去,

  “……再往后,我就开始到了湖面,跟着我爹在湖面上,打渔,我就看着这湖啊,一点点变小……它也看着我,一点点长大。

  现在啊,我老了,它好像也老了,老得身体都缩了,再也养不活那么多人了……”

  说着话,老渔夫重新沉默下来,

  看了眼老渔夫,廉歌也没多说什么,转过目光,透过堂屋门,望向远处,

  堂屋里,愈加显得安静,唯有山风不时穿过堂屋门,在堂屋里萦绕着,

  ……

  屋外,远处山那头的夕阳已经被山遮挡,唯有晚霞,依旧辉映在西面。

  近处,一户户人家寥寥炊烟升起,一盏盏亮起的灯火下,一家家人忙活着晚饭,

  “……我还小得那会儿,我跟着我爹出船,每次回来的时候,不论早晚,我老娘在家,就总是会把烛火给点亮。

  我娘说啊,这样我们回来的时候,一进村子就能看到家……我爹也跟我讲,远远看着屋里亮着灯,心里就踏实了,因为啊,家啊,离着已经不远了。

  小的那会儿我想,就是不用那灯亮着,我也能远远得看到家……后来慢慢就懂了,这灯亮着啊,家里就有人在等着,那湖上的风浪啊,好像也被这光挡在外边了。”

  老渔夫坐在凳子上,看了眼远处,又转过头看了眼堂屋里亮起的灯火,

  “……以前,这湖上起浪的时候,我和我爹夜里回家,我娘啊,总是就站在那院子里,候着,等我和我爹拖着身子回到家啊,她也不会问,就只是跟我们讲,说热水已经烧好了,让我们先去洗个热水澡,换身衣服……

  后来啊,我娶了媳妇,我出船的时候,我媳妇儿她啊,也总是候着。”

  说着话,老渔夫停顿了下,

  “……再后来啊,我爹就生了病,走得前一天,我蹲在他床前,他张着嘴,跟我讲,想让我带着他,再去湖里,再去船上一趟……

  你说,他是放不下那湖面,那船,还是从那湖上,回家路上看到的,家里亮着的灯……”

  老渔夫看着堂屋外,说着,

  廉歌看着那村子里,亮起的一盏盏灯火,只是静静听着,什么也没说,


ความคิดของผู้สร้าง

求下月票,各位大佬给点月票吧

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C304
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ