ดาวน์โหลดแอป
62.33% 快穿之病弱白莲洗白记 / Chapter 578: 【57】丞相哥哥的替身心尖宠

บท 578: 【57】丞相哥哥的替身心尖宠

楚怜一听楚知许温柔中带着宠溺的声音,一下就红了眼,扑进楚知许怀里的时候,已经泪流满面。

  他现在觉得自己好恶心。

  那些无能为力犹如跗骨之蛆一般趴在他的脊梁吸血,活生生要把人造成一个血淋淋的空壳。

  时常因为外貌惹上祸端的楚怜,很多时候都觉得自己只不过是一张没有灵魂的皮,竟也能这般叫人爱,是否还要心存感激?

  毕竟如果没有这副好看的容貌,万世飘摇的他就什么都没有了。

  楚怜身上被雨水湿透了,抱着楚知许的时候,将水汽染在了他身上,挨着肩膀的那一小块衣料,也被楚怜的眼泪沁湿了。

  他像是被风吹得快要折腰的小火苗,颤抖着,眼看就快要熄灭了。

  楚知许知道他是个小哑巴,说不出话,哭成这样肯定是伤心了,揉了揉他的发,想要在他唇上亲一下,以作安慰。

  楚怜却偏头躲开了,让楚知许的吻落在了脸颊上。

  楚知许明显的愣了一下,不明白以前那么乖那么软的小团子为什么突然这样,但看他眼角发红的脆弱神情,又心疼的要命。

  把伞递给一旁跟过来的侍者,楚知许把楚怜抱起来往屋子里跑。

  先是烧热水给他泡澡,把淋湿的小猫重新擦干,恢复成蓬松松毛绒绒的模样。

  看楚怜情绪一直不高,呆呆地像是个漂亮,但缺少灵魂的人偶。

  让楚知许想要问他发生了什么事都问不出口。

  他略微皱眉,把楚怜搂进怀里,像哄孩子一样,轻轻拍着小猫儿单薄的后背,安慰道:“没事了,没事了,哥在呢。”

  楚怜秀眉下撇着,漂亮的眼睛雾蒙蒙的,好像灰蒙蒙的天下着雨,听见楚知许的安慰,苍白的唇努力的扬起一个弧度,眼泪却不由自主的落了下来。

  楚知许把他搂的更紧,用下颌去蹭他的发顶,企图这样能给他一些温暖:“渺之,别怕。”

  只是他自己的心,亦如被浸到了寒冬的冰水一般。

  楚知许在楚怜的肩膀上,看到了一道不属于他的痕迹。

  他的手指悄然抚上楚怜的肩膀,轻柔的抚弄着那道新鲜的伤痕,视线却一点点变冷变沉。

  渺之,被人动过了。

  属于自己一个人的瑰宝,却被他人玷污过,这让楚知许难得的生出一点不知所措来。

  察觉到楚知许的神色,楚怜努力的往他怀里钻了钻,抬起通红的眼眶,可怜巴巴的看他,含满水雾的大眼睛好像被欺负过,没有办法反抗的小动物向家长告状一样。

  楚知许紧紧的闭了闭眼,将处在颤栗的楚怜揽进怀里,心中依旧沉痛。

  到底是谁?


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C578
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ