ดาวน์โหลดแอป
55.68% 快穿之病弱白莲洗白记 / Chapter 516: 【84】虚无的赞美诗

บท 516: 【84】虚无的赞美诗

乔斐觉得他的身体好像被魔鬼控制着,脑中混沌着要见血,但理智告诉他楚怜不喜欢这样,所以他极力的想要挣脱控制,却还是于事无补,只能维持着僵持的样子。

  在快要理智彻底消失的前一秒,乔斐似乎听到了楚怜的下楼梯的声音。

  “哒哒,哒哒。”

  主人的脚步之间,总是间隔的刚好,步子稳重,表情却是傲慢的,仿佛全天下的人都不放在眼里。

  乔斐双手颤抖,对上封明煦向他身后望去的惊喜的求救视线,听着楚怜平淡的语调问:“你们在干什么?”的时候,甚至都能知道,他脸上的表情有多么的平静,仿佛早已知晓一切的平静。

  可乔斐知道他完了。

  他分明答应过主人不再伤人的,可是他还是没做到。

  楚怜却蹲下来,握住了他的手,将刀从他的手中夺了出来,带有几分纵容的说道:“乔小猫,爪子伤着客人了。”

  被楚怜扶起的整个过程中乔斐都处于失神状态,他浑身都没有力气,靠在楚怜身上的时候,都还有些不真实的虚浮感。

  他不敢相信主人竟然还会对他如此温柔。

  与此同时,楚怜听到了死里逃生的封明煦给与的好感值提示。

  【攻略目标:封明煦好感值+10,恭喜宿主所有目标攻略完成!】

  他转眸望去,看见脖颈边封明煦从地上坐了起来,惊魂未定的摸着流血的脖子。

  这点好感值不是出于喜欢,是出于死里逃生的感激。

  但不管怎么说,楚怜终归是拿到了。

  也许是因为现在楚怜在场,封明煦深吸几口气,看着乔斐,竟然又开了口:“姬少爷,你为什么还要把他留在身边?你不要被他清纯的外表骗了!我实话告诉你,乔斐就是我那个初恋,他就是那个婊子!”

  楚怜依然没什么反应。

  嫩白的手指绕着乔斐一缕略长的发丝,他淡淡的问道:“是吗?”

  乔斐痛苦的皱着眉,水润的眼眸溢出了泪水。

  他不知道该怎么解释,虽然封明煦说的不全是实话,但是那些年发生的一切,他的确没有办法解释。

  乔斐下意识的去看楚怜脸上的表情,想知道自己还有没有机会。

  他早就发现自从上次他不小心刺了楚怜一刀开始,楚怜就瘦了很多,但依然的鲜艳夺目,像是高塔最顶端,开的最艳丽的那朵红玫瑰。

  乔斐似乎从来没有在楚怜脸上见过这种名为“失望”的表情,可是就在现在,他见到了。

  原来张扬的眉目,因为抿紧的唇角而显得沉默了几分。

  乔斐顿时紧张起来,他慌忙的要去拉楚怜的手,楚怜却避开了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C516
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ