ดาวน์โหลดแอป
51.07% 快穿之病弱白莲洗白记 / Chapter 473: 【41】虚无的赞美诗

บท 473: 【41】虚无的赞美诗

  楚怜虽然气恼,面上倒是一点都没显露出来,倒是绷出了一股风雨欲来的架势,十分能虎的住人。

  乔斐昨晚简直就像一条失了理智的疯狗,还嫌弃楚怜脱的太慢,发了疯自己把身上的衬衫撕了,结果弄的现在什么也没能穿,就剩下几块破布。

  看见楚怜的架势,他又往里缩了缩,把自己团成了团,瘪着嘴,眼泪一圈圈的在眼眶里积蓄起来,抱紧自己的模样看上去好不可怜。

  看乔斐这样,一副被欺负的样子,楚怜喘了口气,一瞬间还以为是自己成功*了人家。

  大概是被做的有点傻,楚怜还想分明是他睡了人家,怎么腰酸背痛的感觉跟他被睡了似的?

  直到他艰难的从地上坐起来,发现玉白的腿弯上还有一个略微破皮的牙印。

  大脑短路了一秒,所有的零碎记忆如浪潮般涌来。

  楚怜机械的转眼,看了眼旁边已经湿的不能穿的衣服,瞳孔立刻一缩。

  这……啊这,为什么??!

  ……

  想清楚一切的楚怜,面目甚至有一瞬间的狰狞。

  明明乔斐看着就是个……什么会……

  靠,醒过来又晕过去实在是……太……

  楚怜平静的低了低头,看清那些密密麻麻的痕迹,终于忍不住冷笑一声。

  “你他妈是狗吗?”

  他随手捡起一幅画,手里团吧团吧,就冲着乔斐扔了过去。

  看着气势汹汹,实际上楚怜腰酸背痛,根本使不上劲儿,落到乔斐脑袋上的时候,大有点高高举起轻轻放下的意思。

  然而乔斐却被这点蚊子力道伤了心,瘪着嘴,把脑袋靠在膝盖,像是被强抢了的良家妇男,抽噎着哭出了声。

  啊不,换个角度来说,他的确是被楚怜强抢来的。

  “你哭个屁啊!”

  疼的是我好不好?

  楚怜简直想骂街,事实却是他连站起来的力气都没有。

  声音应该是喊破了嗓,有点沙哑的性感,在这种情况下,简直没有一点杀伤力。

  楚怜怕是也察觉到了,脸顿时红到了脖子根,简直羞愤欲死。

  而且,也不知道这画室的隔音好不好……

  想到守护在外的那些人有可能听见……那什么……

  楚怜忍不住双手掩面,想找个地缝钻进去的心都有了。

  做任务这么久,就没翻车翻成这样过。

  偏偏这个时候,乔斐抬起脑袋,看着他含糊不清的说道:“你……好水。”

  “嗯?你说什么?”

  作为老司机的楚怜竟然一时没听明白。

  “你……”乔斐伸手指了指楚怜,羞耻的声音小的微乎其微:“好多水。”


ความคิดของผู้สร้าง

感谢小江雾、我的昵称够长就会有傻子跟着读、憨憨不会再憨了、123小可爱一、渐当故里春时节、十四爱怜怜嘤、社会我瑞哥人狠话不多、步子迈大易扯蛋、每天都要找墙兄的微晓,以及一些名字不做人的小可爱的打赏。

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C473
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ